Heilige Stad, Heilige Rivier, Heilige Koeien

2-3 april: AGRA - VARANASI

Om 18 uur vertrokken richting Tundla, het stadje waar we op de nachttrein naar Varanasi stappen. Het was een uurtje rijden door de gebruikelijke chaos. Onderweg hebben we nog wat banaantjes, chips en cola gekocht voor onderweg. Bij het station kregen we het advies om 2 dragers te huren want we moesten een hoge brug over om op het perron te komen.
Dus, terwijl wij halfdoof gekwetterd werden door enorme hordes vogels (Birds van Hitchcock is er niks bij...!) volgden wij 2 dragers, elk met een koffer op hun hoofd, en 1 gids, gehaast vanwege de aanzienlijke kans op vogelpoep op je hoofd, naar het perron. We waren meer dan een uur te vroeg en werden in de 1e klas wachtkamer neergezet, gezellig met een hoop andere mensen en 2 dikke ratten.
Nadat de trein met een kwartiertje vertraging arriveerde sprongen de jongens met de koffers er in en duwden de koffers in no time onder onze slaapplaatsen. Deze bevonden zich in een groot rijtuig: aan de ene kant van het gangpad steeds 4 plaatsen overdwars (2 boven, 2 beneden) achter een gordijntje en aan onze kant 2 plaatsen boven elkaar in de lengte, met een gordijntje. Het voorste gedeelte van de trein bestond uit houten bankjes en ramen zonder glas, maar met tralies ervoor. En dat deel zat bomvol.....Godzijdank zitten wij dáár niet voor de komende 10 uur. Op de bedjes lag een schoon lakenpakketje, een viezige deken en een minikussentje en ik moet zeggen dat ik toch nog best wat geslapen heb.

3 april: VARANASI

Het hotel in Varanasi is prachtig en vooralsnog hebben we nog geen constante pepermuntstroom in de mond of wasknijpers op de neus nodig.
Hier is ook een mall met veel lege winkels en een McDonalds. En je kunt hier zalige koffie drinken, echte Lavazzo! We gaan naar de film, maar het blijkt meer een gangsterfilm dan een echte Bollywood film. Er zit wel een klein stukje muziek en dans in en wat overdreven spectaculaire achtervolgingen en ontsnappingen die helemaal niet kunnen, maar over het algemeen worden er drugs verhandeld en er wordt veel geschoten en gevochten. Grappig detail: elke keer als een boef een sigaret rookt staat er linksonder in beeld "Smoking Kills"!
De film, inclusief geweld en seksscenes, is ook gewoon toegankelijk voor kinderen.
Tijdens de lunch in hotel hebben we een leuk gesprek met 2 obers, ze vertellen over de opkomende verkiezingen die 2 maanden in beslag zullen nemen vanwege de enorme grootte van de bevolking (1.2 miljard..!!). Hier in Varanasi alleen wonen er al weer 16 miljoen, en met de omringende steden en dorpen meegeteld zijn het er zelfs 25 miljoen...
Ze verwachten een opkomst van rond de 75% omdat er nu weer een nieuwe generatie bij komt die kan gaan stemmen en het opleidingsniveau langzaam maar zeker groeit.

's Middags gaan we naar Sarnath, de plaats waar Boeddha zijn eerste lessen gaf.
Er waren een aantal Thaise monniken met een aantal volgelingen aan het bidden bij de Stupa, best indrukwekkend en sfeervol.
Daarna zijn we uiteraard richting Ganges gegaan. We dachten dat we de Indiase chaos nu wel een beetje kenden, maar wat we hier zien slaat echt alles wat we ooit eerder hebben gezien. Dit is echt Chaos Ten Top! Alles maar dan ook álles krioelt dwars door elkaar: mensen te voet, stieren, koeien, motoren, riksja's, zwaar beladen karren, fietsen, auto's, brommers, honden, tuktuks.....oversteken is hier een ware belevenis! Ook de armoede lijkt hier erger en want krotten zoals hier hebben ook nog niet eerder in de stad gezien.
We zien bedelaars en prachtig beschilderde soefies en krijgen intussen "les" van onze enigszins irritante gids over het Hindoeïsme. Welke God er het eerst was en hoeveel incarnaties ze hadden ben ik weer vergeten, maar eigenlijk wil niemand reincarneren. Als mens heb je namelijk het hoogste bereikt dus als je reincarneert begin je weer van voren af aan aan ruim een miljoen levens. Zelfs als je als eendagsvlieg terug komt duurt het dus wel een tijdje voordat je dan weer mens kunt worden.......
Iedere Hindoe wil graag minstens 1 x in zijn leven baden in de Ganges, dan worden namelijk meteen alle zonden weggewassen. Een beetje Hindoe heeft ook Ganges-water in huis om dagelijks voor het bidden 5 plekken mee te reinigen, de voeten, handen, ogen, oren en hoofd. Eén druppeltje in verder gewoon waswater is al voldoende.
Veel Hindoes besprenkelen hun huis ook met pies van de Heilige Koe, dat houdt het kwaad buiten de deur.
We zijn met een bootje de Ganges op gevaren naar een crematieplaats.
Al 5000 jaar worden hier dagelijks ruim 200 lijken verbrand. Dat gaat dag en nacht door. Toen wij langsvoeren zagen we wel een stuk of 10 vuren tegelijk. Tussen de brandstapels staan alleen mannen, vrouwen mogen niet komen want die zijn veel te sentimenteel, hetgeen het Karma van de overledene hindert. Ook scharrelen er veel Heilige Koeien tussen het vuur. Die eten met smaak de bloemen op die op de lijken meekomen. Eerst wordt het lijk goed gewassen in de Ganges, vervolgens wordt het verbrand. Er liggen enorme stapels hout en er is een soort "moedervuur". De brandstapel mag niet zomaar met een aansteker worden aangestoken, maar alleen vuur wat daar gekocht is. De vuurverkoper is een afstammeling van de familie die dit vuur al 5000 verkoopt, deze familie is destijds hiervoor aangesteld door Shiva himself.

Daarna hebben we aan de oever van de Ganges een Aarti bid-ritueel bijgewoond.
Zeven priesters zingen eerst samen en beklimmen dan elk een eigen altaar. Ze maken eerst allerlei bewegingen met een wierookstokje om de lucht te zuiveren, dan volgt het ronddraaien van diya's, brandende koperen potten en het ronddraaien van een houder met 51 lichtjes (1 lichtje voor elk leven van Shiva die 51 keer is gereincarneerd). Er wordt steeds bij gezongen, er worden klokken bij geluid en mensen klappen mee.
Het was er, zoals te verwachten, ontzettend druk!! Ik vond het heel bijzonder en sfeervol om mee te maken.

Namasté.

@ Linda: wat leuk om te horen dat paarden met Tiara-oren tot een speciaal ras behoren! Ze zijn dus nog niet uitgestorven, heb er best veel gezien!

@ Herma: Varanasi is wel een zooitje, maar de stank valt reuze mee, niet erger dan ergens anders.