Water, water en nog meer water!





26 november Cafayate - Iguazu

Om half 9 vertrekken we weer richting Salta. Nog een laatste keer genieten van het schitterende, fotogenieke Andesgebergte! Alles gaat voorspoedig, we leveren de auto in, inchecken gaat snel, door de controles gaat snel, we gaan voor het eerst in ons leven als eersten een vliegtuig in en het vliegtuig vertrekt zelfs iets te vroeg! De transfer staat paraat en levert ons efficiënt af bij Mercure Iguazu Hotel Iru, een hotel uit een keten, maar wel bijzonder mooi gelegen in het subtropisch regenwoud in de buurt van “het Grote Water”, de Iguazu Watervallen. Vanavond blijven we hier in het hotel, morgenochtend om 7.45 moeten we al klaar staan voor een tocht naar de Argentijnse kant van deze beroemde watervallen.

27 november - Puerto iguazu

Om 7.45 staan we klaar. Het ene busje na het andere komt langs en elk busje neemt een paar mensen mee. Alles hangt af van bij welke firma er geboekt is, maar efficiënt is het niet!

Tegen 8 uur komt er een auto waar al 2 mensen in zitten en die brengt ons naar overstappunt waar een minibusje klaar staat. We maken kennis met Julio, een zeer enthousiaste gids die gewend is om de zaken goed te regelen. Jij moet hier links staan, en jij moet daar rechts! Het is een groepsexcursie en we zijn met z’n tienen. In dat busje dan, want in de buurt van de watervallen lijkt het wel kermis, carnaval en Disneyland tesamen. Wat een mensenmassa…. Het is file-lopen over de smalle paadjes en dringen voor het maken van foto’s met de mooiste uitzichten op de watervallen, desalniettemin is het zeer de moeite waard, erg mooi! Wat een water, wat een geweld! Bij een terras zie ik ineens 2 coati’s, rode neusberen, zo schattig, dus ik begin ze als een gek te fotograferen tot ik ontdek dat er hier tientallen van rondlopen…

Het massa-eten is niet te vreten, maar ‘s middags gaan we met de boot onder een aantal watervallen door. Je wordt gegarandeerd nat zei Julio. En ja, dat klopt! Alsof er in 1 keer 10 emmers water over je heen worden gekieperd, we waren helemaal doorweekt. Ik kreeg het zelfs een beetje koud ondanks de 33 graden. Maar het was tof, geweldig en spectaculair!

‘s Avonds bestellen we een taxi om naar restaurant La Rueda te gaan, een aanrader van Julio. Er staat ook een Canadees stel dat een taxi naar het centrum wil dus we delen de auto met Evey en Bill.

Na het eten willen we terug wandelen, dat zou iets meer dan 40 minuten zijn, maar dat lukt niet. We belanden zo’n beetje op de snelweg, en dat in het donker, dus toch maar teruggegaan en een taxi gezocht.

28 november - Puerto Iguazu

Vandaag gaan we naar de Braziliaanse kant van de Iguazu watervallen, dus we kunnen nu ook zeggen dat we in Brazilië zijn geweest! We hebben weer Julio als gids en hij bepaalt waar we moeten zitten in de bus. Zo heeft hij alle niet-Spaans sprekenden bij elkaar op een kluitje om in het Engels toe te spreken. De rest doet hij per microfoon in het Spaans.

De Braziliaanse kant is nog veel spectaculairder dan de Argentijnse kant. De watervallen liggen grotendeels in Argentinië maar zijn allemaal in hun geheel beter te zien in Brazilië. Er valt hier gewoon 2 miljoen kubieke meter water per seconde naar beneden! Wat een water, alleen maar watervallen, de ene nog indrukwekkender dan de ander. Je kunt je niet voorstellen dat het ook nog ergens (te) droog kan zijn… maar zo onderweg in Argentinië zijn we toch over heel wat droge rivierbeddingen gekomen van soms wel van 100 meter breed waarin geen druppel water te bekennen was.

Het is zo indrukwekkend, we krijgen er maar niet genoeg van en kunnen amper stoppen met filmen en fotograferen.

Rond half 2 zijn we terug in het hotel, nadat we bij de grens even waren losgelaten bij een enorme taxfree shop. Komen we met onze zorgvuldig uitgekozen wijn en nootjes bij de kassa, kunnen we niet betalen zonder paspoort…en Julio heeft onze paspoorten. Vreemd, volgens hem mogen hier alleen Argentijnen kopen, maar bij de kassa wilden ze gewoon alleen ons paspoort zien. Dus we staan met lege handen.

Dan maar gewoon een glas wijn bij de lunch. De hele fles wordt leeggeschonken in onze glazen… Oké, die fles was al aangebroken, maar toch, het waren weer flinke bellen. Proost!

‘s Middags luieren we lekker en ‘s avonds eten we bij Aqva, op aanraden van Tania, de taxichauffeuse van het hotel. Was erg lekker. Als we klaar zijn appen we Tania om ons weer op te halen maar ze is waarschijnlijk bezet en ze stuurt een vriendje, ook goed.