Van het platteland naar de grote stad

Dinsdag 15-11 El Ombu de Areco

Even na 9 uur gaan we richting ontbijt, de tafeltjes zijn mooi gedekt in de tuin.

Echter, Alexis komt eraan, we mogen alleen nog snel koffie want we hadden om 9 uur al op paard moeten zitten voor onze “gevorderden-rit”! Oeps, wij dachten 10 uur, maar nee, die van 10 uur wordt weer een staprit.

Dus snel een kop koffie en een “media luna”(oftewel een croissantje) en hup, richting de paarden.

Ik kreeg een schimmel met de naam Luna, Tibi kreeg ook een schimmel met de welluidende naam Golondrina.

Wij waren de enige 2 en we werden begeleid door Gaucho Luci(us). We vertrokken in stap en hebben onderweg veel Black Angus runderen geïnspecteerd. Waar ze in de schaduw lagen werden ze overeind gejaagd om te checken of ze allemaal oké waren.

Een heel klein kalfje bleef liggen. Het bleek net geboren te zijn, de navelstreng zat er nog aan. Luci heeft het beestje liefdevol overeind geholpen en verenigd met de moeder.

We hebben onderweg ook nog 2 grote leguanen gespot en heel veel vogels die heel veel herrie maken met elkaar. Aan het einde van de rit kwam dan eindelijk ook nog dat galopje, een zalig relaxed galopje!

Na de rit hebben we wat liggen lezen in de schaduw van El Ombu, waar de estancia naar vernoemd is. El Ombu ziet eruit als een enorme boom maar in feite is het een kruid! Heel apart, het lijkt of hij meerdere stammen heeft en hij is gigantisch.

Om half 2 klonk de bel voor de lunch, de tafeltjes waren weer mooi gedekt in de tuin, met uiteraard weer een fles malbec per tafeltje. Heerlijk gegeten, gegrilde groenten en een soort kaastaartje. Halverwege de lunch begonnen de muzikanten weer en er werd ook weer gedanst.

Om 16 uur konden we het niet laten en hebben we toch ook de staprit weer meegedaan, het is ook zo mooi hier. Ik kreeg een zwart paard, Eclips en Tibi reed op Champa, de merrie die ik gisteren had.

‘s Avonds werd het diner geserveerd op het terras, dat betekende sokken aan, schoenen aan, vest aan….niet omdat het nou zo koud is, maar omdat we werden aangevallen door legers muggen!

Verder hebben we nog kennis gemaakt met Pablo, de broer van Diego. Zij zijn 2e generatie eigenaar van de estancia en wisselen elkaar af. Pablo heeft een beetje verfomfaaide hand, hij vertelde dat zijn hond in gevecht raakte met een andere hond en terwijl hij ze uit elkaar probeerde te krijgen is zijn duim afgebeten…brrr, auw, jakkiebahhhh!!!!!

Met hem afgesproken dat we morgen voor ons vertrek nog een lekkere rit kunnen maken, leuk!

Woensdag 16-11: San Antonio de Areco - Buenos Aires

Ja, vandaag waren we op tijd, om 8.30 zaten we op paard! Ik kreeg weer Luna en Tibi kreeg weer Golondrina. Vandaag worden we begeleid door Ramon en dat is een eer. Hij is hun beste Gaucho en heeft Nederlandse banden. Hij stond in juli dit jaar op een winnende foto van Maurice Lede die werd getoond in het tv-programma “Het perfecte plaatje”,en zijn zoon woont in Enschede waar hij een paardengebeuren heeft.

Deze rit werd inderdaad de mooiste van allemaal, we zijn helemaal tot de grenzen van de estancia gereden, deels langs de rivier Areco. Uiteraard ook nog veel runderen gezien en vandaag hebben we lekker veel gegaloppeerd, heerlijk!

Om 10 uur waren we terug, snel omgekleed en toen was de chauffeur er ook al. Tja, hij weet nu waar hij moet zijn…!

En nu op naar de Buenos Aires!

Buenos Aires… wat een drukke stad! Het verkeer is chaotisch, de gebouwen ogen rommelig, de 1e indruk is niet van “wauw”.

Hotel Palo Santo is echter prachtig en de receptionisten zijn schatjes. We krijgen een kaart van Buenos Aires, hij noteert 4 restaurants waarvan hij weet dat ze geschikt zijn voor vegetariërs en ze gaan proberen om een tangoshow voor ons te regelen.

We lunchen inderdaad heerlijk bij Sacro, een van de aanbevolen restaurants en verder verkennen we de omgeving. We zitten in de wijk Palermo. Het is overal druk, de terrasjes zijn soms half op straat waar het verkeer langs je heen raast, dus niet echt aantrekkelijk om daar nou eens lekker uit te puffen, hoe warm het ook is!

‘s Avonds worden we om 19 uur opgehaald door het busje wat ons naar tangoshow La Ventana zal brengen. Hij moet nog meer gasten ophalen en zo duurt die rit een heel uur!

Bij aankomst reken je een all-in prijs af, cash was 40 dollar goedkoper p.p. dan met creditcard dus wij hadden een keurig stapeltje pesos bij ons. Echter…die korting geldt alleen voor harde dollars en niet softe pesos! Echt werkelijk te zot voor woorden, cash is toch cash?! We hadden dus niet genoeg en los daarvan werden we behoorlijk pissig, dus we zijn opgestapt.

Alleen, we hadden werkelijk geen idee waar we waren. We hadden ook geen internet en dus geen google-maps, want we hadden nog geen plaatselijke simcard kunnen kopen. En daar liepen we dus van “ergens“ naar “ergens anders”….en op zo’n moment zijn er uiteraard ook nergens taxi’s te bekennen en geen terrasjes of hotels om even binnen te kunnen lopen om een taxi te bestellen.

Op een gegeven moment toch een taxi aan kunnen houden maar die wilde ons niet helemaal naar Palermo brengen. Geen idee waarom. Weer een half uur later wilde een volgende taxi dat gelukkig wel. Hehe.

Eenmaal in het hotel dachten wij ons welkomstdrankje te nemen in de hotelbar, maar neeee, dat bonnetje was maar geldig tot 19.30 uur. Barst!!!!! Hupsakee, dan maar weer de straat op, we hebben nog niet gegeten en we willen wijn, dus we gaan naar Lupita, de Mexicaan die ook op ons lijstje stond. Hm, daar verkopen ze geen wijn, het is werkelijk niet te geloven!!! Ze hebben een hele lijst met coctails en bier, maar geen wijn. Tibi neemt een biertje, ik dan gewoon maar water (!!) en we eten een portie nachos met guacemole. Achteraf nemen we ergens anders nog een wijntje. Gelukkig schenken ze hier flinke bellen, dat hebben we wel even nodig na deze vreemde avond....