Boeddhisme, Goden en Rituelen

10 april: PARO

In de 8e eeuw kwam de grote heilige Sint Padma Sambhava, ook wel bekend als de Tweede Boeddha, op een tijgerin naar Bhutan gevolgen om de demonen te bestrijden die de verspreiding van het Boeddhisme in Bhutan tegen hielden. Ter ere van hem is in 1692 het Taktsang Klooster, beter bekend als Tigers Nest, gebouwd rondom de grot waar Guru Rinpoche, de belangrijkste van de vele manifestaties van de Tweede Boeddha, ooit 3 maanden achter elkaar heeft gemediteerd.
Okee, dit was slechts een fractie van wat Nima ons allemaal tracht bij te brengen .....
Vaak kunnen we het allemaal niet helemaal volgen, er zijn zoveel Goden en incarnaties van Goden, en dan vindt Nima het ook nog eens leuk om zijn Frans te oefenen dus hij mixt dat dan een beetje door zijn verder goede Engels.
Vervolgens zegt ie ook nog dat het okee is als we in ieder geval 1 God per dag leren...

De dzong hangt spectaculair aan een steile klif (zie foto's op FB) en wij zijn er vandaag naar toe geklauterd. Tibi dacht dat het een grap was toen Nima aanwees waar we naar toe zouden. Ik had erover gelezen dus wist dat het geen grap was maar vroeg me wel ernstig af hoe we daar moesten komen!!
We hebben ongeveer 2 uur alleen maar geklommen, wel met een heerlijke theepauze onderweg met spectaculair uitzicht op die enorme rots met Tigers Nest en al de gebedsvlaggen die over de afgronden wapperen. We zijn ongeveer 1000 m. gestegen en moesten via dezelfde weg weer terug....
Bij het theehuis van de heenweg hebben we op de terugweg geluncht. Volgens ons was dit de mooiste lunchplek ooit vanwege het uitzicht! Ik heb daar ook het nationale gerecht 'chili cheese' gegeten, oftewel gesmolten kaas met groene pepers. Een half uur uur later sloegen de vlammen nog steeds uit mijn mond, maar het was wel erg lekker!!
We zijn het er allebei over eens dat dit een van de mooiste tochten ooit was. Schitterend spectaculair landschap, stralende zon, strakblauwe hemel, overal gebedsvlaggetjes en dan dat klooster op die steile rots..... echt wouw!! Wij hebben beiden ook een slinger met gebedsvlaggen gekocht en opgehangen, die wapperen nu in de wind. Hoe harder ze wapperen hoe beter het is, het effent ons pad! Bovendien hebben we in het klooster heilig water gekregen, het zag er een beetje geel en olie-achtig uit, maar we hebben het opgedronken en met de rest onze ogen en voorhoofd ingesmeerd voor beter zicht en meer wijsheid.
Na terugkeer had Nima nog een tempel in zijn programma, maar daarna hebben we hem gezegd dat we bier wilden drinken op een terras in Paro, het was namelijk nog steeds heerlijk korte-broeken-weer! En dat hebben we gedaan. Het was wel een beetje vreemd terras met maar 1 tafeltje, maar we zaten buiten in de zon en kregen bier.

In het hotel hebben we een barman die lekkere wijn weet te vinden, wij rekenen dat contant af met hem en dan zijn we allemaal blij. Dan is het nog niet goedkoop, maar ik gun hem de winst meer dan het hotel.

11 april: PARO

Vandaag begint het jaarlijkse Paro Tsechu Festival. Alle bezoekers zien er bijzonder kleurrijk uit, ze zijn verplicht om in klederdracht te komen. Daarbij moeten mannen nog een witte doek omslaan en vrouwen moeten een rode sjaal dragen. Ik had me decent gekleed met een rok tot over de knieën en een t-shirt dat mijn schouders wel bedekte, maar ik mocht mooi niet naar binnen met blote armen. Mijn fleece lag in de auto en Nima heeft hem opgehaald. En toen mocht ik alsnog niet naar binnen vanwege mijn blote onderbenen....Grrrr. Terwijl we stonden te dralen mocht er wel een andere toerist met blote benen naar binnen, dus nou vooruit, toen mocht ik ook, hèhè.
Het was vreselijk druk en het was dringen voor een plekje om vervolgens slechts een glimp op te kunnen vangen van de gemaskerde dansen, dus lang hielden we het niet uit.
Na een bezoek aan een museum (jahaa, wij in een museum.....!) en een heerlijke lunch heb ik me netjes omgekleed in het hotel en zijn we teruggegaan naar het festival. Het was een stuk rustiger geworden en we hebben vanaf een voorste rij op de grond van de dansen kunnen genieten. Prachtige kostuums en schitterende maskers, erg indrukwekkend. De verschillende dansen beelden van alles uit, maar wij hebben natuurlijk geen idee. Ze draaien heel veel rondjes op 1 been en maken ook heel veel rondjes met hun bovenlichaam, maar dat is het dan ook wel, dus dat wordt na een uur toch een tikkeltje saai. Er waren ook nog een soort clowns met rode maskers met enorme haakneuzen en het publiek moest daar vaak hartelijk om lachen. Ik zat tussen 2 gierende, bijna tandenloze oude mannetjes waarvan er eentje zowat met zijn hoofd op mijn schouder kwam liggen om te kijken wat ik allemaal uitspookte terwijl ik foto's maakte met mijn mobiel en de camera.....
Toen het dansen was afgelopen hebben we de festivalmarkt nog even bezocht. Allemaal kraampjes, bedekt met blauw plastic, waar ze van echt alles verkopen: plastic kopjes en borden, maar ook speelgoed, maskers, sieraden, mixers enz. Ik heb er een mooi houten paardenhoofd gekocht voor thuis aan de muur! Echt leuk!

Straks weer een flesje wijn en dan morgen naar Thimpu, de hoofdstad!
Dus voor nu: tot de volgende keer vanuit Thimpu, waar ze vast ook nog wel wifi hebben. Ik ben bang dat het daarna wel eens minder zou kunnen worden....

xxx