Rancho La Guabina

Er is een hele tijd verstreken sinds het laatste bericht en we zijn weer vele avonturen verder. Te beginnen bij Rancho La Guabina:
Het was maar anderhalf uur relaxed rijden vanaf Vinales. We hebben nog een 'gezellige' lifster meegenomen die instapte, vroeg hoe laat het was en vervolgens in slaap viel. Na een half uur werd ze weer wakker, vroeg weer hoe laat het was en gaf aan dat ze uit wilde stappen...! Tja!
De Ranch was gigantisch groot, ze hebben er bijna 200 paarden, runderen en akkers die bewerkt werden met ossen. De paarden zagen er goed uit: quarters, pinters en apaloosa's.
Wij waren de enige gasten op de heeeele ranch! Dus we kregen alle aandacht. Als we aankwamen voor ontbijt, lunch of diner kwamen ze van 3 kanten aanrennen met schalen fruit, brood, salade en allemaal andere lekkere dingen. Bovendien hadden ze zaaalige wijn voor slechts 7 CUC (= iets minder dan 7 euro). We hadden ook een prive-gids, Manuel. Maar die was zo prive dat we hem de 2e dag niet meer hebben gezien, maar we hebben hem ook niet gemist. De eerste middag zijn we natuurlijk meteen 2 uur gaan paardrijden. Het was een zware rit voor de paarden: eerst ploeterend de bergen op en vervolgens glijdend en struikelend weer aan de andere kant eraf. Alles dus in stap, want harder kon echt niet. Boven hadden we wel prachtig uitzicht over de ranch met zijn prachtige meren, palmbomen en ander groen. Aan het eind van de rit mochten we nog even een galopje maken door een stuk weiland. Mooie rit, maar niet voor herhaling vatbaar. Toch de volgende ochtend weer gaan rijden en dat was echt helemaal super. Beter begaanbaar terrein, heel erg mooie omgeving en onwijs harde rengalop van tijd tot tijd!! Heeeerlijk!!!!
Aan het eind van zo'n woeste galop was het wel in 1 x HO en moest ik wel moeite doen niet tussen de oren van mijn paard te eindigen.
's Middags zouden we over het meer gaan varen, maar aangezien Manuel het te druk had met wel 2 gasten en de bijbehorende administratie (??) kwam hij niet meer opdagen en zijn we dus maar gaan wandelen. Ook goed, want het waaide eigenlijk best hard.
Ons huisje stond aan het meer en we kregen regelmatig bezoek van een wandelend skeletje in de vorm van een hond. Voor die hond hebben we het eten uit onze monden gespaard, arm beest.... Ze heeft nu in ieder geval 2 goeie dagen gehad.....