Het land van de kleine paardjes

Hallo allemaal,

Jaaaaa, we zijn in Vinales aangekomen na een nacht bij de buren van vriend Julio. Uiteindelijk niks van het programma gemist want de wandeling is naar de middag uitgesteld. Mooie wandeling om en door de kalksteenbergen. Tibi heeft natuurlijk al -tig foto's gemaakt en ik ben van de film. We hadden een hele leuke gids en waren maar met z'n tweetjes. We hebben tabak gezien en ananassen, heel veel varkens, paardjes, ploegende ossen en honden, katten, kippen (die lopen hier overigens ook door restaurants...) enz.
Na de wandeling een biertje/coctail gedronken met onze gids en 's avonds op onze schommelstoelen op de veranda zitten babbelen met de heer des huizes die ons meteen uitnodigde voor het feest van de volgende avond ter ere van Saint Lazar, de heilige voor de arme mensen. Leuk!
Gisteren hebben we paard gereden. Het was een onwijs mooie tocht, ook lekker gedraafd en gegalopeerd. Maar de paardjes zijn zo klein! Je kunt ze bijna onder je arm meenemen! Maar ze zijn wel supersterk. Tibi's paard bleef letterlijk steken in de modder, werd helemaal vastgezogen en viel, maar wist zich toch met Tibi en al weer op te richten en verder te ploeteren door het water wat we over moesten steken. En Tibi bleef gelukkig ook netjes zitten....gelukkig, want als hij in die drek was gevallen.....yekkkk.
Je ziet hier echt overal paardjes, net als fietsen bij ons. Het is gewoon een vervoermiddel. En ossenkarren en ploegende ossen, die had ik sinds Nepal niet meer gezien.
's Middags hebben we nog gewandeld en gevaren door een prachtige grot en een plek bezocht waar de slaven zich verstopten als ze waren ontsnapt aan de plantage-eigenaren.
Gisteravond was dus vervolgens het feest. Alle drankjes waren van het huis en we kregen allemaal lekkere zoete hapjes. Wij hebben lekker zitten kletsen met een aantal Australiers terwijl de Cubanen gezellig met zn allen naar de film van Garfield keken!!! Ieder z'n feest zullen we maar zeggen. De Heilige was wel mooi aangekleed en had allemaal lekkere dingen gekregen. Van dat wat de mensen eten en drinken krijgt hij ook een beetje. En hij kreeg ook wat geld en er brandden kaarsjes voor hem. Om 12 uur 's nachts knielde men dan even voor hem neer en dan mocht men een wens doen.
Het weer is prachtig en het eten bij de mensen thuis is een stuk smakelijker dan in de restaurants. We zitten wel onder de muggenbulten en andere bulten, maar ja...dat zal ooit wel weer over gaan.
Het gekste wat we overigens gezien hebben tot nu toe was een os met een westernzadel op z'n rug....!!!!
Nou, tot de volgende keer maar weer. Vandaag gaan we richting Finca la Guabina, een ranch met grotere paarden. We zijn benieuwd!!

Groetjes!!

Ghita: jullie ook een heeeeel goede reis gewenst. Wat zeiden ze in het ziekenhuis over je voet?? En hoe is het met de Grijze Crimineel?

Annette: Fidel wordt gewoon Fidel genoemd. Ze vinden hem best een goeie vent alhoewel ze het niet in alle opzichten met hem eens zijn. Ze voelen zich zeer onterecht behandeld door Amerika, dat wel. Maar de manier waarop ze met alle mogelijkheden en vooral ONmogelijkheden omgaan is bewonderenswaardig en heel anders als destijds in het Europese oostblok. In 1 op 1 gesprekken zijn ze ook best bereid over van alles te praten.

Peter/Caroline/Huguette: alles goed in Austerlitz, en met die dikke vette Onufry? Ohh, hier zijn zelfs de honden niet zo zwaar als onze kat....

Bertine: leuk verhaal over de Papageno Winterdag!! Het was dus zeer geslaagd! Hoe gaat het met Nadine en Hunter?

Herma: sterkte met weer wennen aan het dagelijkse ritme!