Koude douche, krokodillen, gibbons en wezels

29-02

Vandaag brengt Ha ons samen met Nghiem naar de Cat Tien Jungle lodge, net buiten het Cat Tien National Park, zo’n 6-7 uur rijden. Wij vinden het niet zo erg om de tent te verlaten en verheugen ons op een echte kamer!

De route is prachtig en Ha is behalve een fijne gids, ook een fijne chauffeur. Hij toetert bijna niet, zit niet op zijn telefoon en rijdt heel kalm. Om een uur of 12 maken we een korte eet-drink- en plas stop waar ik uitgelachen word door een stel Vietnamese dames wanneer ik een ei eet. Daarna is het nog 2 uur rijden. We komen om half 3 aan en krijgen een mooie grote kamer. Het voelt hier wel een beetje raar, doet me zelfs een beetje denken aan The shining, het lijkt wel of we de enige gasten zijn en verder is alles uitgestorven. We drinken een biertje op het terras en worden daarbij door 2 mensen bediend!

Als we willen douchen blijkt er geen warm water te zijn. Na de boel op stelten te hebben gezet willen ze water voor ons koken…. Maar uiteindelijk krijgen we een andere kamer. Niet dat het veel uitmaakt, ook daar is het water nauwelijks lauw te noemen, maar ja…wat kun je nog doen? We nemen een lauwe douche en gaan slapen.

01-03

Het ontbijt is heerlijk en daarna nemen we de boot naar de overkant van de rivier, naar het Cat Tien National Park. De receptionist draagt ons over aan een gids van het park, ene Nam, een beetje Popi-Jopi type. We gaan fietsen halen en blijken eerst 9 km te moeten fietsen voordat we nog 5 km gaan lopen. Het uiteindelijke doel is Crocodile Lake. Tijdens het fietsen zakt mijn zadel steeds verder naar beneden tot ik bijna mijn knieën kan kussen tijdens het trappen. Tibi zet het weer omhoog gelukkig. En dan nog 5 km lopen! Prachtig groen gebied, veel bijzondere bomen, een echt spinnenhol en nadat ik een foto had gemaakt bleek dat de spin gewoon thuis was (…), wat hagedisjes en we horen de gibbons zingen en de cicades luidruchtig zoemen en fluiten.

Als we bij het Crocodile Lake aankomen moeten de schoenen uit bij het uitzichtpunt. Vervolgens worden we uitgenodigd om op de pier beneden naar een krokodil te kijken die daar lag. Dat was wel even een nieuwe ervaring voor onze blote voeten… die pier was bloedheet geworden in de zon! Auw auw auw! Daarna hebben we daar gegeten en vervolgens moesten we dezelfde weg terug! Dus we hebben in deze warmte wel even 18 km gefietst (ouderwetse fietsen zonder versnellingen) en 10 km gelopen! O zo!

Na wederom een lauwe douche zijn we terug naar het Park gegaan want vanavond hebben we een “ nachtsafari”. Dat bleek een ritje per truc te zijn, in het donker met nog zo’n 25 kakelende Vietnamezen, op zoek naar dieren. Een heen-en-weertje waarbij we een aantal herten hebben gezien, maar verder natuurlijk niets. Beetje stom. En na ons kwamen nog 3 trucs. Net alsof al die dieren daarop wachten….die maken heus wel dat ze daar wegkomen!

Daarna nog een biertje gedronken in de kamer waar we, nadat we weer hadden geklaagd over de amper lauwe douche alsnog 2 emmertjes kokend kruidenwater kregen om ons mee te wassen. En terwijl wij aan het bier zaten en Tibi al halfnaakt in zijn boxershort zat waren de meisjes druk bezig in de badkamer met het hete kruidenwater te mengen met koud water. Daarna deden ze mij voor hoe we ons ermee konden wassen, namelijk door met een soort kannetje water over ons lichaam te gieten. Tja! De meisjes deden hun best zullen we maar zeggen. En daarna bleek ook het plafond van de badkamer nog te lekken, ook dat nog!

02-03

Terwijl in NL de 1e vrijdag vd maand borrel nog aan de gang is gaat onze wekker om 4.45. We gaan gibbons zoeken in de jungle. Nam wacht ons weer op en neemt ons mee op een donker vlonderpad de jungle in. Daar moeten we 20 minuten stilzitten terwijl hij probeerde te horen waar de gibbons zich bevonden, althans dat zei hij later, we hadden geen idee en voelden ons een beetje stom zoals we daar in het donker stil zaten te zijn. Daarna ging hij van het pad af, kruip door-sluip door door de dichte begroeiing incl spinnenwebben en hakende takjes. Kris kras, voor ons gevoel sloeg het nergens op en Tibi was het zat. Zodra de vlonder weer in zicht kwam, waarbij Nam ineens begon te hollen voordat hij weer de jungle in dook, is Tibi dus afgehaakt en teruggegaan naar de lodge. Ik ben doorgegaan, het werd inmiddels ietsje lichter en er waren een soort van paden. Uiteindelijk heb ik de gibbons gehoord en gezien. Eerst een groep van 5 en later nog een groepje van 3. En volgens Nam was ik “very very lucky” want behalve het horen en zien van de zingende gibbons hebben we ook nog een groep van een stuk of 10 wezels gezien.

Na terugkeer bij het beginpunt moest ik daar mijn ontbijtpakket afwachten, ik mocht niet terug naar de lodge, want dan moest ik opnieuw een ticket kopen voor het 2e deel van het ochtendprogramma, een bezoek aan het primaten rescue center. Ik heb uitgeroepen dat ik mij zo “een gevangene” voelde! Dat namen ze toch wel serieus en uiteindelijk mocht ik dan toch terug naar de lodge. Maar ik heb het 2e deel van de tocht afgezegd, Tibi had geen zin meer om nog terug te komen en we hadden sowieso al een primaten rescue center gezien in Cuc Phuong, dus voor mij hoefden die aapjes in een kooi ook niet nog een keer.

Uiteindelijk dus lekker ontbeten in de lodge en geregeld dat we wat eerder richting Saigon vertrekken!