Spinnenwebben, Oscar, vlinders en zee-egels

25-02

We hebben heerlijk geslapen in onze basic strandhut! Na het ontbijt even flink geïnternet, want dat kan alleen bij de bar en het restaurant, en daarna een prachtige wandeling gemaakt. Vandaag de ene helft van het eiland, morgen de andere helft. Blijkbaar wandelen hier niet veel mensen want we moesten heel wat kleverige spinnenwebben trotseren terwijl er talloze gele, zwarte en lila gekleurde vlinders stukjes met ons meevlogen.

‘s Middags voor het eerst in 9 jaar weer gedoken! Ik was de enige klant dus ik kreeg een 1 op 1 opfriscursus van Rory. Alles over hoe de BCD bevestigd moet worden aan de zuurstoffles en de controle of alles werkt, de communicatie tekens en onder water moest ik mijn mondstuk “kwijtraken en terugvinden”, mijn masker vol water laten lopen en leegblazen en ook nog een keer afdoen en weer opdoen.Nadat ik geslaagd was voor al deze skills zijn we de duik begonnen. Het zicht was helaas niet echt goed, het was grijzig, er waren maar weinig vissen en geen kleurrijke koralen, wel heel veel zee-egels en verder helaas veel vervuiling. Vergeleken met Thailand, Egypte en Indonesië was het bijzonder saai en kleurloos, maar desalniettemin ben ik erg blij dat ik weer eens gedoken heb! Het blijft, hoe dan ook, heel bijzonder en geweldig om te doen!

‘s Avonds is hier niet veel te beleven, dus we gaan weer vroeg naar bed.

26-02

Redelijk lekker geslapen, maar de knetterende bootjes die klinken als laagvliegende helikopters die we de hele dag door horen, varen ook ‘s nachts gewoon door, al is het dan ietsje minder. Ik snap nu waarom er oordopjes op het nachtkastje liggen. En dat op een “exclusieve strandbestemming” (haha)… We vermaken ons hier prima maar Whale Island is niet voor herhaling vatbaar. Het eten is elke dag hetzelfde, hoe ze de cocktails moeten maken hebben ze nog niet helemaal door en ze hebben nog nooit van kaas gehoord blijkbaar. Ik lijd inmiddels aan kaas-afkickverschijnselen!

Het geheel doet me denken aan Thailand eind jaren 80. We noemen het “basic”.

Vandaag hebben we de andere helft van het eiland bewandeld. Mooie wandeling, niet te zwaar, maar toch droop het zweet weer in stralen van ons af, het druppelde op mijn shirt en mijn ogen prikten ervan! Wat waren we blij als we even uit de bosjes kwamen en droog konden waaien. Dat laatste dan vaak met uitzicht op de baai aan de andere kant van het eiland die totaal vervuild is. Hopen plastic in alle kleuren, kratten van piepschuim, lege bierflesjes, gasflessen en verfblikken….bedenk maar iets en het ligt er wel ergens tussen.

Volgens Rory komt al dat afval van de vissers. Er wordt hier inderdaad heel veel gevist, ook al die knetterbootjes zijn van vissers, die waarschijnlijk op en neer varen met hun vangsten. Ze maken zich hier nog niet zo druk om het milieu.

Oscar de hagedis hebben we vandaag niet meer gezien. Gisteren en eergisteren heeft hij ons met een bezoek vereerd. Een prachtdier, roestrood koppie en roestrode poten, grijs met zwart buikje en ruggetje en een heel lange staart. Totaal niet bang, ik heb zelfs het puntje van zijn staart kunnen aaien en hij heeft van Tibi de naam Oscar gekregen. Maar we hebben dus geen afscheid van hem kunnen nemen helaas. Morgen gaan we weer verder, een dagje reizen wat eindigt in Lak Lake.