40 km fietsen, voetjevaren, klauteren en zweten!

Allereerst:

@ Bertine: we hebben niet meer gefietst in Hanoi….lijkt mij eerlijk gezegd een zelfmoord actie (alhoewel er verbazingwekkend veel goed lijkt te gaan in dat verkeer).

@ Marjan: nee, Tai Chi was leuk voor 1 keertje.

@ Annette: foto’s staan op FB en zet ik af en toe op mijn status. Verder ben je welkom om te komen eten, maar je krijgt geen Vietnamese loempia’s! Ik heb geen frituur.

18-02

Om 8 uur wacht Tsi, de gids voor vandaag, ons op bij de receptie. We nemen fietsen van het hotel mee en gaan meteen op pad naar de 1e tempel, 3 pagode’s die op verschillende hoogtes liggen. Ik krijg een lange omslagrok, want blote vrouwenbenen mogen niet. Tibi’s blote benen zijn wel oké. In de pagode’s is het een en al pracht en praal: vele gouden Boeddhabeelden met allemaal offers ernaast, o.a. bier, fruit en geld.

Na deze eerste tempel gaan we op weg naar de volgende, 17 km verderop.Welja, toe maar, en dat op gewone fietsen, zelfs zonder versnellingen! Maar het is een werkelijk schitterende fietstocht, dwars door de rijstvelden met op de achtergrond het karstgebergte. In de rijstvelden zijn mensen aan het werk, ze staan tot hun knieën in de drek terwijl ze de rijst plukken. Alle velden zijn omgeven door plastic afrasteringen tegen de ratten en op de weg zien we ook behoorlijk veel platgereden ratten. Ahhh…

Op een gegeven moment missen we Tibi! Kompleet verdwenen! Tsi fietst terug en ik zie hem pas een dikke 5 minuten later in de verte met een gevonden Tibi in zijn kielzog, de ketting van zijn fiets was gebroken dus hij was plotseling gestrand.

Gelukkig was het in de buurt van het restaurant waar we zouden gaan lunchen, dus dat werd een vervroegde lunch op een super idyllische plek aan het water, terwijl de fiets vakkundig werd gerepareerd.

Daarna doorgefietst naar de tempels van King Dinh Tien Hoang en Kin Le Dai Han. Van de uitleg van Tsi begrepen we hooguit een kwart “wah ij koh nieh so hoe engeh peeh” (want hij kon niet zo goed engels spreken), althans, hij wist de woorden wel, maar sprak ze maar half uit en legde klemtoon op vreemde momenten. We hebben begrepen dat dit ooit de hoofdstad was van Vietnam, dat de 1e koning is vergiftigd, die had zijn 2e zoon uitgekozen om hem op te volgen maar toen was de 5e zoon zo jaloers dat hij de 2e zoon heeft vermoord.

En toen moesten we nog weer bijna 20 km terugfietsen! Onderweg heeft Tsi ons nog getrakteerd op een verrukkelijke ijskoffie. Een km of 2 voor het hotel zijn we gestopt voor een boottochtje per voet-geroeide roeiboot.Ja, de roeier zat lekker achterover geleund en roeide met zijn voeten, knap! En heel grappig om te zien! Heerlijk tochtje van ruim een uur door een prachtig groen, stil landschap en door 3 grotten. De laatste was de grootste en daar was het ook druk, fileroeien! Het was de laatste dag van het Tetfestival, dus iedereen wilde nog even wat leuks doen.

‘s Avonds hebben we eerst een welverdiende cocktail/biertje gedronken, we hadden tenslotte 40 km gefietst en geklauterd en gewandeld en gevaren (en verbrand, want ik had niet gerekend op 40 km fietsen in de zon). Daarna lekker buiten gegeten, een diner wat ons werd aangeboden door Van Verre omdat we al een paar keer eerder reizen bij hun hadden geboekt. Lekker hoor!

19-02

Om half 9 ontmoeten we Long die ons vandaag meeneemt naar Nationaal Park Cuc Phuong. Long spreekt geweldig Engels dus dat is heerlijk na de mompelaar van gisteren.

Allereerst bezoeken we daar het Primate rescue center. Daar vangen ze apen op die worden gered uit illegale handel of die eerder als huisdier werden gehouden. Uiteindelijk doel is om ze terug te zetten in de natuur maar dat lukt vaak niet meer omdat ze te jong waren toen ze werden gevangen of omdat ze in het center worden geboren. Ze weten dan niet hoe ze buiten moeten overleven. Dit wordt gecontroleerd in de “semi wild area”, een omheind stuk waar de apen die daar aan toe lijken te zijn in worden los gelaten voordat ze eventueel echt weer de vrije natuur in gaan.

Na dit bezoek rijden we nog een heel eind het park in voordat we aan onze trail beginnen. We gaan een trail lopen van 2,5 km naar een stervende boom van 1500 jaar oud.

Het is warm, het is vochtig, het pad is glibberig en gaat flink omhoog en het zweet druipt in stralen van ons af… Uiteindelijk nemen we min of meer dezelfde weg terug. We hadden een rondje kunnen lopen, dan werd het uiteindelijk 7 km, maar volgens Long was de rest van het pad nog zwaarder dus hij kon ons heel makkelijk overhalen om maar gewoon terug te lopen. 5 km leek ons ineens meer dan genoeg!

Daarna geluncht en voor het eerst Nederlanders ontmoet tijdens deze reis, een groep van NRV. Ze waren jaloers op ons, met onze privé gids!

Na de lunch hebben we nog een stop gemaakt bij een grot, Cave of the first men. Was maar 300 meter lopen, alleen het was wel 300 meter omhoog! Een enorme grot waar men van denkt dat er zo’n 40 mensen hebben gewoond in de prehistorie. Er zijn oude werktuigen en botten gevonden. We zijn diep de grot in gegaan en toen we de zaklampen uit hadden gedaan was het werkelijk pikke-pikkedonker en doodstil.

Eenmaal terug in het hotel hebben we ons een uur lang heerlijk laten masseren voordat we weer aan een welverdiende cocktail en het bier gingen.