SuperstitionsTrail dag 4: Hieroglyphic Canyon

4 november 2015
De plek waar we slapen ligt op het terrein van Quarter Circle U Ranch, maar dit zegt hooguit dat we ons op privé terrein bevinden, ranchgebouwen en eventuele bewoners zijn nergens te bekennen. Wel liggen her en der nog oude gedroogde koeienvlaaien.
Het heeft vannacht flink geregend! Ja hoor, dat hebben wij weer, in Arizona of all places.... ons tentzijl was zelfs van binnen nat!
Er is veel bewolking en er waait een zeer verkoelende bries. Echt warm is het dan ook niet vandaag. Zoals Brigitte en Barbara zeggen: "we are comfortably cool"...
's Morgens doen we het rustig aan want vandaag wordt het "slechts" een loopride van 16 mijl, een kleine 26 km, naar de Hieroglyphic Canyon.
We zijn inmiddels helemaal vertrouwd met het landschap. Bergen, rotsformaties, eindeloze dalen met trotse Saguaro's en allerlei andere cactussoorten zoals o.a. de Barrel Cactus, Ocotillo's,  Prickley Pears en de beruchte Teddybear Cholla's.
Black Girl heeft een enorm ontzag voor de Prickley Pears en loopt daar steeds met een zo ruim mogelijke bocht langs. Als er aan beide kanten van het pad een Prickley Pear staat, aarzelt ze even, snuift dan flink en schiet er in volle vaart tussendoor.
De Teddybear Cholla's breken heel makkelijk af dus we hebben allemaal om de beurt wel een keer zo'n stuk cactus aan onszelf of aan ons paard hangen. Van tijd tot tijd moeten we even stoppen om wat cactusnaalden van een paar centimeter uit iemand te verwijderen en ook de paarden ontkomen daar niet aan. De een ondergaat dat lijdzaam terwijl de ander erbij staat te bokken.
Het rotsige pad kronkelt langzaam omhoog, op een gegeven moment zien we beneden in de verte zelfs een stad! Apache Junction en Gold Canyon. Een paar checken meteen hun telefoon... jaaa, eindelijk weer even bereik!
We komen ook een aantal hikers tegen op deze trail die dus duidelijk niet meer mijlenver van de bewoonde wereld ligt. De meesten lopen met honden.
We stappen af voor de lunch en klauteren zelf de laatste 200 m. naar de met hiërogliefen bedekte rotsen want het wordt daar te smal voor de paarden.
Na de lunch nemen we dezelfde weg terug en tegen 17.15 zijn we weer in het kamp. Nadat we de paarden hebben verzorgd zijn we ook zelf allemaal hard toe aan een verfrissende douche...!
Vanavond eten we in de trailer en we kijken allerlei fotoboeken van Dominique. Het is kil en winderig en het regent van tijd tot tijd.  Slapen doen we later ook weer zoals gebruikelijk, met zoveel mogelijk kleding aan. Het regent af en toe keihard, het waait flink en de coyotes huilen een compleet concert. Brrr...