Cheeto's, beer and....a lope on Thunder!!
Door: Yvonne
Blijf op de hoogte en volg Yvonne
30 November 2012 | Verenigde Staten, Tucson
Lieve allemaal,
Nou nou, heel veel dank allemaal voor alle lieve reacties! En even ter geruststelling: ik lig niet in het ziekenhuis hoor. Nadat ze me hadden dichtgenaaid werd ik gewoon ontslagen en moest ik zelfs gewoon zelf naar buiten lopen! Toen was het nog verdoofd en de morfine nog actief, dus dat lukte ook prima. Tibi was meegegaan met de ambulance, maar had zich vervolgens door de ranch laten ophalen en was teruggekomen met onze huurauto. Onderweg nog pijnstillers gehaald en antibiotica en een uur later was ik weer hier op de ranch. Eindelijk dat glaasje wijn! Mocht vast niet... maar het had een prettig effect....:-).
Gisteren heb ik niet veel gedaan, voornamelijk op bed gelegen met mijn been op een kussen. Wel eindelijk gedoucht (met mijn been buitenboord), en ook eindelijk me kunnen insmeren met mijn lavendel bodylotion.
Tibi rent zich rot met bladen met eten, medicijnen, aardbeien, ijsjes, grapefruits enz. en tussen de middag heeft ie stampij gemaakt: er was geen lunch want iedereen was 'out in the desert for a hamburgerlunch'....nou niet dus. Even vergeten dat wij niet mee waren!!
Sindsdien rennen ze zich allemaal een rotje, heb zelfs een bos bloemen gekregen 'from Everyone from White Stallion Ranch'.
Tibi heeft zich gisteravond opgegeven voor de Beer&Cheeto Ride van vanmiddag. Dan gaan ze een uurtje stappen naar een plek in de woestijn waar ze bier en cheeto's geserveerd krijgen, en daarna weer terug. Ik mocht daar ook mee naar toe, maar dan met de pickup truck, samen met Ron. Ron is 74 en mag vanwege een oogprobleem even niet rijden...hij wordt bijna gek zonder paardrijden, maar het is even niet anders. Net als voor mij! Hij verzorgde daar dus de versnaperingen en ik heb hem geholpen en iedereen van biertjes voorzien (en mezelf niet vergeten uiteraard).
Na 2 biertjes heb ik moed gevat en toen ik terug was op de ranch heb ik om een paard gevraagd. En....ik heb een rondje gegaloppeerd op niemand minder dan Thunder!
Yeah!
Ik ben nu eígenlijk van plan om morgen mee te gaan op de Mounrain Ride.......moet alleen nog beslissen of ik kies voor de fast ride met veel galop, of een rustig stapritje.
Dank je wel Thunder!
Groeten,
Tibi en Yvonne
Nou nou, heel veel dank allemaal voor alle lieve reacties! En even ter geruststelling: ik lig niet in het ziekenhuis hoor. Nadat ze me hadden dichtgenaaid werd ik gewoon ontslagen en moest ik zelfs gewoon zelf naar buiten lopen! Toen was het nog verdoofd en de morfine nog actief, dus dat lukte ook prima. Tibi was meegegaan met de ambulance, maar had zich vervolgens door de ranch laten ophalen en was teruggekomen met onze huurauto. Onderweg nog pijnstillers gehaald en antibiotica en een uur later was ik weer hier op de ranch. Eindelijk dat glaasje wijn! Mocht vast niet... maar het had een prettig effect....:-).
Gisteren heb ik niet veel gedaan, voornamelijk op bed gelegen met mijn been op een kussen. Wel eindelijk gedoucht (met mijn been buitenboord), en ook eindelijk me kunnen insmeren met mijn lavendel bodylotion.
Tibi rent zich rot met bladen met eten, medicijnen, aardbeien, ijsjes, grapefruits enz. en tussen de middag heeft ie stampij gemaakt: er was geen lunch want iedereen was 'out in the desert for a hamburgerlunch'....nou niet dus. Even vergeten dat wij niet mee waren!!
Sindsdien rennen ze zich allemaal een rotje, heb zelfs een bos bloemen gekregen 'from Everyone from White Stallion Ranch'.
Tibi heeft zich gisteravond opgegeven voor de Beer&Cheeto Ride van vanmiddag. Dan gaan ze een uurtje stappen naar een plek in de woestijn waar ze bier en cheeto's geserveerd krijgen, en daarna weer terug. Ik mocht daar ook mee naar toe, maar dan met de pickup truck, samen met Ron. Ron is 74 en mag vanwege een oogprobleem even niet rijden...hij wordt bijna gek zonder paardrijden, maar het is even niet anders. Net als voor mij! Hij verzorgde daar dus de versnaperingen en ik heb hem geholpen en iedereen van biertjes voorzien (en mezelf niet vergeten uiteraard).
Na 2 biertjes heb ik moed gevat en toen ik terug was op de ranch heb ik om een paard gevraagd. En....ik heb een rondje gegaloppeerd op niemand minder dan Thunder!
Yeah!
Ik ben nu eígenlijk van plan om morgen mee te gaan op de Mounrain Ride.......moet alleen nog beslissen of ik kies voor de fast ride met veel galop, of een rustig stapritje.
Dank je wel Thunder!
Groeten,
Tibi en Yvonne
-
30 November 2012 - 07:38
Herma:
Yvonne, r u out of ur mind? ik ben blij te horen dat het goed met je gaat, maar een tocht met galop lijkt me echt too much! Doe voorzichtig, we zien je graag heelhuids terug! groeten ook aan je persoonlijke verzorger, herma -
30 November 2012 - 09:02
Marie-christine:
He, hoi....
Heel opgelucht dat het allemaal meevalt en super knap dat je weer op dat paardje plaats gaat nemen....
Is heel belangrijk dat je op deze manier je angst probeert te overwinnen.....
Maar moet Erna toch ook wel een beetje gelijk geven hoor.....doe rustig aan en laat hem stappen!
iig veel succes en hopelijk geen breuken of andere nare dingen....
Liefs van ikke xxx
-
30 November 2012 - 10:25
Aletta Van Der Veen:
Jeetje Yvonne. Doorzetter!!! Wel voorzichtig aan hoor!Geniet ze. Liefs Aletta -
30 November 2012 - 17:20
Josée:
Hoezo niet weten of je voor de galop gaat of rustig aan gaat doen. RUSTIG AAN DOEN NATUURLIJK!! Gisteren dacht ik nog dat je voor eeuwig genezen was van paardrijden maar dit blijkt van korten duur.
VOORZICHTIG alsjeblieft, zie je graag heel terug hier.
Groetjes en dikke kus aan Bart, oh nee , Tibi :-)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
