Beter man dan vrouw?

Donderdag 16 april

Vandaag is weer een reisdag. We rijden terug richting Medan en via Medan rijden we door naar Prapat van waar we de ferry nemen naar Samosir, een eiland in het Tobameer. De totale reis duurt de hele dag en we arriveren in het donker. Op weg naar het hotel eten we weer een heerlijke nasi goreng bij een vriendin van Surya die er op verzoek van Tibi binnen no time ook nog een verrukkelijke atjar bij maakte.
Het als "eenvoudig" aangemerkte hotel is verrassend mooi, we krijgen een junior suite en als we de volgende ochtend wakker worden wanen we ons op Fantasy Island: pal aan het meer, een schitterend aangelegde tuin met overal romantische zitjes en uitzicht op de met jungle begroeide groene bergen, hun toppen half verborgen in de sluierwolken....

Vrijdag 17 april

We zaten nog lekker aan het ontbijt toen Surya ons al kwam ophaasten, we moeten Batakhuizen gaan bekijken en stenen stoelen en een hakblok waar de Bataks ooit mensen  slachtten, het waren (met de nadruk op "waren') namelijk kannibalen!
Het is een patriarchale samenleving. Alleen de zoons kunnen erven van de ouders, dochters profiteren mee van de erfenis van hun echtgenoot. Ongetrouwde dochters blijven bij hun ouders of bij een broer en er wordt voor hen gezorgd.
Een begrafenis duurt 3 dagen. Als een ouder overlijdt en alle kinderen zijn inmiddels getrouwd en het huis uit, dan wordt het een feest met muziek. Ook wordt er een karbauw geslacht. Er worden geen kaarten verstuurd, maar iedereen komt gewoon. Vaak komen er een paar honderd mensen, een duur grapje voor de oudste zoon! En de jongste zoon erft het ouderlijk huis.   Hij mag er onbeperkt wonen, maar zonder toestemming van de oudste mag hij het niet verkopen.
Als iemand echter vroegtijdig overlijdt komt er geen muziek aan te pas.
De mensen worden bijgezet in een familiegraf, meestal op eigen terrein. Aan die familiegraven wordt zeer veel aandacht besteed en ze zijn vaak mooier dan hun huizen. Als er nog geen familiegraf is wordt men ergens in de tuin begraven en als er geld genoeg is gespaard voor een familiegraf dan wordt  er herbegraven.
Ook zijn we naar een Batak dansvoorstelling geweest. Rituele dansen, inclusief waterbuffel en tovenaar. Mwahh, spectaculair was het bepaald niet. Er werd wat heen en weer gewiebeld en gelopen en ze maakten nog wat handbewegingen maar dat was het dan ook wel. Niet onze smaak.
Daarna zijn we naar de top van de berg gebracht van waar we onder leiding van Masfer dwars door de jungle weer af zouden dalen. Nou, jungle was het zeker!
Het pad (pad??) was lang niet gebruikt en volledig overwoekerd. Gids Masfer liep helaas met een paraplu ipv een mes om jungle weg te kappen, dus we moesten overal dwars doorheen. Het had net geregend dus we werden doornat en kwamen uiteindelijk na 20 minuten nat en vol krassen op een soort pad uit. Toch werd het nog een hele mooie wandeling, langs koffieplantages en Batak huisjes, door velden met waterbuffels en rijstvelden. We zijn wel minstens een centimeter gegroeid dankzij de modderlaag die aan onze schoenen kleefde! Lunch was, heel verrassend, bij Masfer thuis. Een ontzettend mooi huis, zijn vrouw Pita en zoon Jan Max Daniel ontmoet én overheerlijk gegeten!!!
Al met al weer een leuke dag.  Vanavond een keer in het restaurant van ons hotel gegeten en onszelf getrakteerd op een heuse fles wijn! Het is hier goedkoop, nog net geen 30 euro en aangezien we vaak voor minder dan 3 euro pp eten moet het kunnen! En het was zaaaalig.

Tot de volgende keer! T& Y

@Peggy: wat grappig dat jullie Minah ook hebben ontmoet! Ze is erg berucht, ook in Samosir kennen ze haar naam.....

@Bernadette&Frans: veel plezier nog in Japan!!

@ Cor & Ylonka: gefeliciteerd met de sleutel van jullie nieuwe huis, als we terug zijn komen we gauw een keertje buurten!