MK & Tango
Door: Yvonne
Blijf op de hoogte en volg Yvonne
19 November 2013 | Verenigde Staten, Patagonia
Gisteren zijn we van Fountain Hills naar Patagonia gereden, een rit van ongeveer 4 uur in onze dikke vette Dodge Journey, een suffe zwarte SUV. Hij rijdt wel oke, maar hij is niet bepaald flitsend van uiterlijk. Eigenlijk had Tibi de Dodge Charger gewild, maar die was niet beschikbaar, dus maar verplicht een upgrade...
Onderweg zagen we het landschap langzaam veranderen. Hier zien we geen cactussen meer, wel af en toe een lichtelijk verdroogde wijngaard. Er zijn veel plekken waar ze hun eigen wijnen verkopen. Je kunt er wat proeven voor bijvoorbeeld 10 dollar en dan krijg je het glas mee. Op vertoon van dat glas krijg je dan korting als je weer ergens anders gaat proeven. Het assortiment is echter zeer beperkt en de wijn is niet bepaald goedkoop.
Patagonia is een geweldig leuk western-stadje, het zou zo als decor voor een film kunnen dienen. We hebben daar een hapje geten in de Wagon Weel Saloon. Er hingen wat aangeschoten oude 'cowboys' aan de bar, met grote hoeden en die keken allemaal uiterst verbaasd naar de fles wijn waaruit de barman een glas voor mij inschonk! Echte cowboys doen niet aan wijn, die doen aan bier. Ik kreeg een heel vol glas met daarbij een excuus dat ik nu wellicht het 'bouquet' niet zou kunnen ruiken. Later kwam hij nog even de fles leegschenken, het was toch te weinig om te bewaren zei hij.
Inmiddels hebben we de eerste dag paardrijden achter de rug. Ik heb een heel mooi vosje met de klinkende naam MK en met een arabisch aandoend hoofd. Ze is 5 of 6 jaar oud en heel gevoelig. Ik kan bijna niet aan de teugels komen. Ze is vlot, als er wordt geroepen dat we gaan galopperen dan is ze al onderweg! En inhouden is wat moeilijk met haar gevoelige mondje, dan gaat ze meteen in protest. Tjonge wat werkt dat paardje hard!!!!
En Tibi rijdt op Tango, een mooie donkerbruine, een maatje groter dan MK en hij is ook heel tevreden met zijn paard.
Vanmorgen hebben we eerst een staprit gemaakt, allemaal even wennen, maar vanmiddag hebben we flinke stukken gegaloppeerd. Het is ontzettend ruw terrein met hele stijle stukken waar de paarden af en toe flink glijden. Dan weer een heel stuk met rotsen en stenen, dus de paden waarop gegalopperd kan worden moeten met zorg worden uitgezocht. Maar de omgeving is werkelijk schitterend en de zon schijnt als een bezetene. Het is wel kurkdroog allemaal alhoewel er in juli-augustus elk jaar een moeson-periode is.
We worden begeleid door Kelly en Laurey, 2 paardengekken die geen 20 meer zijn. De een traint renpaarden en de andere is jockey. Kelly, de jockey, heeft inmiddels ongeveer alles wat je kan breken wel een keer gebroken: haar handen, voeten, borstbeen, haar bekken en zelfs haar gezicht! Maar ja, paardrijden zit nou eenmaal in haar bloed....
Ze is ontzettend lief voor de paarden en hier op de ranch zien ze er allemaal goed gezond uit en stralen energie uit. Toffe plek!
Onderweg zagen we het landschap langzaam veranderen. Hier zien we geen cactussen meer, wel af en toe een lichtelijk verdroogde wijngaard. Er zijn veel plekken waar ze hun eigen wijnen verkopen. Je kunt er wat proeven voor bijvoorbeeld 10 dollar en dan krijg je het glas mee. Op vertoon van dat glas krijg je dan korting als je weer ergens anders gaat proeven. Het assortiment is echter zeer beperkt en de wijn is niet bepaald goedkoop.
Patagonia is een geweldig leuk western-stadje, het zou zo als decor voor een film kunnen dienen. We hebben daar een hapje geten in de Wagon Weel Saloon. Er hingen wat aangeschoten oude 'cowboys' aan de bar, met grote hoeden en die keken allemaal uiterst verbaasd naar de fles wijn waaruit de barman een glas voor mij inschonk! Echte cowboys doen niet aan wijn, die doen aan bier. Ik kreeg een heel vol glas met daarbij een excuus dat ik nu wellicht het 'bouquet' niet zou kunnen ruiken. Later kwam hij nog even de fles leegschenken, het was toch te weinig om te bewaren zei hij.
Inmiddels hebben we de eerste dag paardrijden achter de rug. Ik heb een heel mooi vosje met de klinkende naam MK en met een arabisch aandoend hoofd. Ze is 5 of 6 jaar oud en heel gevoelig. Ik kan bijna niet aan de teugels komen. Ze is vlot, als er wordt geroepen dat we gaan galopperen dan is ze al onderweg! En inhouden is wat moeilijk met haar gevoelige mondje, dan gaat ze meteen in protest. Tjonge wat werkt dat paardje hard!!!!
En Tibi rijdt op Tango, een mooie donkerbruine, een maatje groter dan MK en hij is ook heel tevreden met zijn paard.
Vanmorgen hebben we eerst een staprit gemaakt, allemaal even wennen, maar vanmiddag hebben we flinke stukken gegaloppeerd. Het is ontzettend ruw terrein met hele stijle stukken waar de paarden af en toe flink glijden. Dan weer een heel stuk met rotsen en stenen, dus de paden waarop gegalopperd kan worden moeten met zorg worden uitgezocht. Maar de omgeving is werkelijk schitterend en de zon schijnt als een bezetene. Het is wel kurkdroog allemaal alhoewel er in juli-augustus elk jaar een moeson-periode is.
We worden begeleid door Kelly en Laurey, 2 paardengekken die geen 20 meer zijn. De een traint renpaarden en de andere is jockey. Kelly, de jockey, heeft inmiddels ongeveer alles wat je kan breken wel een keer gebroken: haar handen, voeten, borstbeen, haar bekken en zelfs haar gezicht! Maar ja, paardrijden zit nou eenmaal in haar bloed....
Ze is ontzettend lief voor de paarden en hier op de ranch zien ze er allemaal goed gezond uit en stralen energie uit. Toffe plek!
-
19 November 2013 - 06:49
Herma:
hoi Yvonne, veel plezier daar maar ik hoop dat je die Kelly niet als voorbeeld gaat nemen, met andere woorden: hou de boel graag heel en rij voorzichtig! -
19 November 2013 - 07:13
Josee:
Hi folks,
Yvonne, klinkt helemaal niet veilig dat vosje van jou. Rustig aan!!!! En natuurlijk have fun there!! -
19 November 2013 - 09:13
Frans Otto:
Leuk verslag, jullie "zitten"goed. Vanuit het provinciehuis zie ik mist en kilte!!! Zo geniet van jullie vakantie!~! -
19 November 2013 - 11:15
Cor:
Nou, daar gaan ze weer!
Have fun kids and show them those dutchies can ride to ;-)
Heel veel plezier (en dat lukt nu al zo te lezen) maar neem de goede raad ter harte Yvonne, niets engs doen met botbreuken of ernstige open wonden en 911 hulpdiensten en zo.
komen er nog foto's online tijdens de trip, of moeten we daarvoor een housecall inplannen?
CU -
19 November 2013 - 17:09
Annemieke Peters:
Hoi Yvonne....wat leuk zo'n reisverslag...geniet er echt van, lachen met dat glas wijn zeg, was je niet dronken? ha ha....nou...tot het volgende verslag dan maar...met je paard en Monthy gaat alles oke,
liefs voor jou en je lover Mieke
-
20 November 2013 - 20:40
Sandra:
Jullie hebben het weer prima naar jullie zin zo te lezen, enjoy!! Ik stond voor een dichte deur vanavond op nummer 4. Ik was namelijk aan het collecteren voor het MS fonds. Met de poesjes gaat het natuurlijk prima; ze eten goed en zijn veel op pad. De muizen-pot staat nog onaangeroerd in de gang!!
Veel plezier!! Kus, Sandra
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
