St. Raphael's Valley

Howdy,

Op woensdag stond er wederom een dagtocht op het programma. Een route in weer een heel ander gebied. Zowel de paarden als wij werden ingeladen en de rit startte aan de andere kant van Patagonia. Het was een ongelooflijk mooie tocht. Er zat ook weer een aardige klim in, maar eenmaal boven kwamen we op een reusachtig plateau waar we eindeloos konden galopperen door het kniehoge bramha-gras.
Op zulke plekken kun je je gewoon niet voorstellen wat 'overbevolking' betekent! Het enige wat menselijke aanwezigheid verried was af en toe een hek en een brommende Drone in de lucht. Onzichtbaar, maar wel hoorbaar, natuurlijk om Mexicanen op te sporen.....
Vandaag wederom een picnick lunch, maar pas op een plek waar de trailers weer klaarstonden om de paarden mee terug te nemen, dus er was een tafel met allerlei heerlijkheden en stoelen i.p.v. rotsblokken.
Na de lunch zijn we per truck thuisgebracht.
Tibi en ik hebben ons vervolgens afgemeld voor diner. Het leek ons leuk om naar het Mexicaanse deel van Nogales te gaan en daar te eten.
Het was een hele maffe ervaring om de grens tussen de USA en Mexico zo over te wandelen. We werden ook helemaal niet gecontroleerd. Aan de ander kant van de grens, in Mexico, was het gelijk anders. Wat een rommeltje, echt niet leuk gewoon.
Eén straat vol apotheken en tandartsen, die schijnen hier goed en goedkoop te zijn, en voor de rest was het een grote ongezellige troep. Na een half uur hadden we het al wel gezien en hebben we besloten om maar gewoon weer terug te gaan. Om de US weer in te kunnen moesten we een half uur in de rij staan, die controleren namelijk wél grondig.
Op het moment dat wij aan de beurt waren werd er door een andere douanier nog even snel een Mexicaan in de boeien geslagen, binnen 20 seconden was die man geboeid en afgevoerd....!
Wij hebben ons op de ranch snel weer terug aangemeld voor het avondeten en waren ook nog mooi op tijd voor de lekkere hapjes bij de eigen borrel.