Klaar ermee....

26 sept: Marrakech

Twee nachten met daartussen één volle dag in Marrakech is wat ons betreft meer dan voldoende om een beetje door de souks te dwalen, waarbij iedereen zich overigens geroepen voelt om ons de weg te wijzen zonder eerst te informeren waar we heen willen! 'M'sieur, m'sieur, het plein is die kant op' (maar wij willen helemaal niet naar het plein, het Djema el Fna plein met zijn aangeklede aapjes, bij elkaar geharkte slangen, afthanse ezeltjes en bedelaars vinden wij geen fijne plek). 'M'sieur,  m'sieur, mijn shop is daar! ' (ja, en...?).
Men is hier opdringeriger dan elders, we vluchten naar de Nouvelle Ville en gaan een  beetje winkelen in 'echte'  winkels.

27 sept. Marrakech - Essaouira

De volgende ochtend vertrekken we per bus naar Essaouira. Het is een goede snelle bus en we hebben goede plaatsen voorin, dus de 3 uur durende rit is best comfortabel.
Essaouira is een klein, overzichtelijk en relaxed vissersstadje aan zee. Redelijk toeristisch, met muzikanten en acrobaten die van terras naar terras gaan, daar hooguit 2 minuten spelen of rondspringen om vervolgens met de pet langs komen.
We zitten weer in een riad, gelukkig weer eentje met een echte deur naar de badkamer. We moeten wel gebukt het bad in, onder een stukje laag plafond door, om te douchen. Onze badkamer is een deel van een oude hamam. Ontbijten doen we er op het dak, waar we ook in de zon kunnen liggen.
Tibi en ik maken een lange strandwandeling, het zand is zacht en veert een beetje. We komen kamelen tegen, ik aai er een met de klinkende naam Cappucino, en we zien prachtige Berberpaarden. Ik ben erg in de verleiding om een rit te maken, maar gezien de manier waarop in Marokko over het algemeen met dieren wordt om gegaan zie ik er toch maar van af, ondanks dat deze paarden er eigenlijk best prima uitzien
De volgende dag dwalen we weer wat rond, drinken lekkere koffie en kopen een nieuwe poef voor Brenda en Zoya. De huidige is inmiddels immers bijna helemaal  stukgekrabt.....
's Middags wandelen we rond bij de vissershaven. We zien (en ruiken) de vangsten: enorme spinkrabben, inktvissen, kreeften, dorades, gamba's, diverse mij onbekende vissoorten en zelfs een haai. Vissekoppen en ingewanden liggen overal verspreid, de meeuwen hebben het goed en ook de poezen hebben hier geen klagen en zijn alles behalve mager. Poezen zijn er in Marokko in overvloed en hebben het eigenlijk best goed. Ze worden niet echt verzorgd, maar ook zeker niet verjaagd. Men is blij met deze levende muizenvallen. Alle poezen zijn aaibaar en vol vertrouwen richting mensen liggen ze te slapen op de handelswaar. Ze bewegen zich niet of nauwelijks als ze worden geaaid.
's Avonds eten we in riad ' De Karavaan', we zitten boven, op een pompeuze bank en nog pompeuzere stoelen! Beneden speelt een bandje, er danst een buikdanseres en er komt nog even een goochelaar langs de tafel!

29 sept.  Essaouira - Agadir

Nog een klein rondje door de stad, nog even op het dak in de zon en dan een vroege lunch op het plekje waar ze ook lekkere koffie hebben. Om 14 uur  vertrekt de bus naar Agadir.
Dit wordt een helse rit door de bergen waarbij de chauffeur zich ten doel heeft gesteld om alles en iedereen op de slingerende weg in te halen, dus hij remt steeds als een gek en trekt dan weer op als een halve zool. We worden allemaal een beetje misselijk......
Bij de stop halverwege ligt een ezeltje. Hij kan niet meer.....hij is simpelweg afgedankt en ligt daar maar....iedereen loopt langs hem heen, niemand ziet hem. Hij heeft nog een stuk touw om zijn voorbeen. Er zit wild vlees in de kootholte van zijn achterbeen waar de touwen wonden hebben gemaakt. Ik koop een brood voor hem en voer hem de stukken nadat ze in water zijn geweekt. Hij probeert op te staan maar het lukt hem niet meer....
Ik haat dit land.In Nederland is het overigens absoluut niet beter in die vreselijke vee industrie, het is slechts minder zichtbaar.....
En zaterdag (op werelddierendag notabene) vindt hier het grote offerfeest plaats. Iedereen die dat kan koopt nu een schaap om dat op die dag de keel door te snijden. Godzijdank ben ik hier dan niet meer.
De schapen worden met samengebonden poten neergelegd op straat, terwijl de koper nog even een kopje muntthee  drinkt met zijn vrienden, ze worden vervoerd in karren, op brommers of bovenop auto's.
Ik wil het niet weten, ik wil het niet zien, ik kan er niets tegen doen.....

30 sept (verjaardag Bart): Agadir - naar huis

Agadir is een hoopwit beton aan een mooi breed strand. De meeste stukken strand horen bij een hotel, er staan ligbedden en parasols in keurige rijen met een touw er om heen.
Ook ons hotel heeft een privéstrand, ze hadden er alleen niet bij geschreven dat dat stukje strand zich op een afstand van minstens 20 minuten lopen bevindt....!
Marokko heeft een schitterende natuur, de mensen zijn vriendelijk, de riads zijn prachtig en sfeervol, maar er is 'iets'. Het is het allemaal 'net niet'! De kamers in de riads zijn donker, hebben geen frisse buitenlucht, kennen nauwelijks enige privacy. Het eten is okee maar niet bijzonder, de koffie is niet lekker en in de thee zit altijd suiker...
Over de dieren heb ik al genoeg geschreven.
Het is goed om naar huis te gaan.