29-12-16: Predeal

Claus houdt het niet meer en wil vandaag toch echt skiën! In Sinaia kan dat niet want daar waait het te hard en de gondels gaan niet, in Poiana Brasov kan je volgens Alin niet komen vanwege het vele verkeer, dus blijft Predeal over. We nemen de trein! Maar dat is minder simpel dan het lijkt en dan hebben ze hier nog niet eens van die lastige OV chipkaarten! De CFR verkoopt alleen tickets voor de eigen treinen en de dame achter het loket weet echt-echt–echt niet waar je tickets kan kopen voor andere maatschappijen zoals Regiotrans en Softtrans, maar elke reiziger op het ijskoude, winderige perron weet te vertellen dat dat dus gewoon in de trein kan. Hoe makkelijk kan het zijn….! Geweldig!

In een half uur zijn we in Predeal. Het is er ontzettend druk, overal muziek, herrie en gedrang bij de stoeltjeslift. Ook lopen er zigeuners rond in een soort van traditionele kledij, vergezeld van een klepgeit die meer op een klepvogel lijkt. Met veel geschreeuw en geklepper wensen ze iedereen een goed nieuw jaar en daar ontvangen ze vervolgens graag wat geld voor. Tibi gaat schoenen passen en skies huren, hij en Claus gaan skiën. De rest gaat naar boven met de stoeltjeslift, een prachtige tocht. IJskoud, maar dankzij de prachtige uitzichten zeker de moeite waard. Boven wachten we onder het genot van "Vin Fiert" (Roemeense glüwein), op Tibi en Claus om ze te fotograferen als ze hun eerste afdaling gaan maken. Daarna hebben we het natuurlijk weer koud dus hebben we nog een Vin Fiert nodig voordat we weer naar beneden gaan.

We lunchen heerlijk bij Cabana Skiorilor waar precies een tafel voor 6 vrijkomt als we binnen komen en na ruim een uur schuiven ook een enthousiaste Claus en Tibi aan. Zij hebben 4 afdalingen gemaakt waarvan 2 over een gesloten piste, want die was zo lekker rustig! Eh ja, dat snappen we.....

Tijd om de trein terug te nemen. De rij bij het loket is eindeloos en gaat maar tergend langzaam. Jouke en Yvonne trekken 6 kaartjes uit de automaat terwijl Tibi de laatste 2 aan het loket laat printen en zo kunnen we nog net op tijd de trein in springen.

We besluiten in Sinaia te blijven eten en volgen Jouke naar het restaurant La Tunuri, dat Mihai ons heeft aanbevolen. Het ligt vlak bij Peleş wat sprookjesachtig verlicht in de donkere omgeving staat. We dachten geluk te hebben met een niet gereserveerde tafel voor 6 personen, maar men weigerde pertinent om aan de kopse kanten 2 stoelen bij te zetten.... en dat terwijl er verder geen kip in het restaurant was. Nou zeg, dan niet!

Dan maar naar de overkant, naar Bierhaus Carol. Daar werden we gelukkig vriendelijk ontvangen en we hebben er lekker gegeten en gedronken.

Bij het afrekenen kwam echter De Grote Kater....Yvonne’s portemonnee was leeggehaald. Waarschijnlijk waar we geluncht hebben, het was er erg druk en zij had haar tas, weliswaar verstopt onder haar jas, aan de stoel gehangen daar.... of anders in het station? Ontzettend balen, er zat bij elkaar toch wel een kleine 100 euro in. Enorm geluk bij dit ongeluk was dat ze alleen het papiergeld hebben gepakt en dat ze alle pasjes nog had.....tja, tel dus toch maar je zegeningen...!

Bierhaus Carol belt Taxi Klauss en we gaan met 2 taxi's naar huis waar we nog even wat drinken, babbelen en Pinki Palinki knuffelen. Hij is een perfect surrogaat voor Brenda, Zoya, Tessa, Dirkje, Micky en Mousy!
Maar eigenlijk is iedereen moe en we gaan allemaal vroeg naar bed.