It's raining again....

28 april: Tangkoko

Vandaag een voor Indonesische begrippen tamelijk korte rit van slechts een kleine 3 uur van Tomohon naar Tangkoko. Tangkoko is een dorpje in de jungle waar we o.a. op zoek zullen gaan naar tarsius aapjes.
De lodge aan de rand van de jungle is bijzonder simpel. De kamer heeft een bed met een soort sprei i.p.v. een laken en een fan, de kleine badkamer, inclusief enorme kakkerlak, is geen toonbeeld van properheid en er is alleen koud water.
Er is geen receptie, ze hoeven geen paspoorten te zien en het restaurant lijkt op een veredeld kippenhok, maar..... ze koken wel de sterren van de hemel!
Om half 3 gaan we de jungle in, er komt een grote dikke Indonesiër  aangewandeld, hij stelt zich niet voor maar ploft gewoon in de auto. Zo'n lomperik hebben we hier nog niet eerder meegemaakt! Bij de ingang van het National Parc brabbelt hij iets vaags, waarschijnlijk zegt ie dat we entree moeten betalen maar dat wisten we al. Gelukkig duikt dan Menzu op, een ranger van het park, hij spreekt Engels en hij gaat (ook) met ons mee.
Natuurlijk begint het binnen 10 minuten te regenen! Eerst horen we het vooral en voelen we het nog niet zo vanwege de dichte jungle. We gebruiken een palmblad als paraplu, maar na een kwartiertje trekken we toch onze plastic capes maar weer aan, want het gaat al harder en harder regenen en het wordt eigenlijk ook best donker.
We zien een groep zwarte makaken die onderweg zijn naar hun slaapplaats.
Ze zijn niet bang voor ons, maar ook niet opdringerig omdat ze hier niet gevoerd worden door mensen.
Dan komen we bij de boom waar de tarsius aapjes in wonen.  Ze zijn heel klein, zo'n 15 cm, hebben een staart van 20 cm en enorme grote bolle ogen waarmee ze alleen recht vooruit kunnen kijken, maar gelukkig kunnen ze hun hoofd 180 graden draaien! Het zijn nachtdiertjes dus ze slapen nog, maar voor een verse sappige sprinkhaan willen ze wel wakker worden. Fotograferen gaat moeilijk met onze natte glibberige vingers en bovendien zijn die aapjes razendsnel,  maar uiteindelijk lukt het toch.
Op de terugweg volgen we nog een tijdje een groep zwarte makaken. Ze wachten ons op, dagen ons uit en rennen dan weer een stuk verder. Wij zaten uiteindelijk helemaal onder de spinnenwebben en hebben toch maar besloten ze niet te blijven volgen tot hun slaapplaats, ook al was de regen inmiddels opgehouden. Toekans,  koeskoes, wilde varkens en slangen hebben we niet gezien helaas en ook de tarantula's sliepen nog.
Wel heeft Tibi een vrijwel nieuwe inheemse speer gevonden, Menzu bleef maar 'shiiiit'  roepen toen hij 'm zag, hij werd (terecht) erg kwaad bij het idee van stropers!
Het Tangkoko National Parc grenst trouwens aan de oceaan. Het zwarte lavastrand ligt er vol met dood koraal, nog steeds een gevolg van de tsunami.
Na het overheerlijke diner in het kippenhok zijn we maar gaan slapen want er was verder niks. En dan denk je aan de rand van de jungle aan junglegeluiden, en ja, die waren er zeker, maar er waren ook  motoren en luide muziek te horen, en dat kwam niet van ons 'resort'.......