May I interview you?

Maandag 20 april Makassar

Om half 9 ontmoeten we Hoedin en Ari. Ari is onze gids voor vandaag en hij spreekt Nederlands.
We beginnen met een wandeling door een woonwijk, leuk om te zien. De oudjes zitten voor de deur van hun huis, vrouwen doen gehurkt buiten de was, mannen beheren kleine winkeltjes, kinderen en honden rennen door de straten, de koopman komt langs met een scooter volgeladen met in bananenbladeren verpakte tempeh terwijl jongeren overal tussendoor laveren met hun brommers. En iedereen is ons vriendelijk gezind.
Daarna bezoeken we een deel van de haven. Er worden net cashewnoten gelost. Mannen op blote voeten sjouwen de zakken op hun rug van het schip naar de truck. Wat een werk...
In de drukke straat tegenover de haven, voor de Karaoke-bars die in feite stiekem hoerententen zijn, wachten tientallen mannen op werk. Ze worden ad hoc ingehuurd zodra er containers moeten worden geladen of gelost.
Ons volgende doel is een grot met eeuwenoude handafdrukken, zo'n 3 kwartier buiten de stad. De auto stopte uiteindelijk in een soort niemandsland waar we overstappen in kano's, en dan volgt er een onbeschrijfelijk mooie tocht per kano door een doodstil natuurgebied, tussen palmbomen en door de mangrove, met uitzicht op het karstgebergte. De tocht kon me eigenlijk niet lang genoeg duren, ware het niet dat we op een gegeven moment niet meer zo goed wisten hoe we  nog moesten zitten....
Na een klein uurtje gingen we te voet verder, dwars door de rijstvelden, ook al zo mooi....!! Ook de grot is mooi, maar de weg er naar toe sloeg alles!
We gaan op dezelfde manier terug en maken halverwege nog een stop bij een eenzaam boerderijtje op een droomplek voor een overheerlijke lunch.
We zijn het er na afloop allebei over eens dat we deze tocht voor geen goud hadden willen missen.
's Avonds wandelen we langs de boulevard. Erg leuk, het is er een drukte van belang, mensen flaneren, kinderen spelen, er wordt rond zonsondergang allerlei handelwaar uitgestald, je kunt er een vers sapje drinken of een gegrilld banaantje eten....
Als we nog wat foto's staan te maken van de schitteende zonsondergang komt er een groepje studenten op ons af met de vraag of ze ons mogen interviewen voor hun schoolproject. Ze waren bloednerveus, lazen in koppels van 2 om de beurt een vraag voor en begepen volgens mij niet veel van onze antwoorden. Intussen legde een collega student het interview vast met een smartphone en zo hadden ze alle 6 zomaar ineens een schoolproject af!
Op advies van Ari eten we in het plaatselijke foodcourt. Een levendige plek met lekker eten en voor Indonesische begrippen goedkoop bier.
Einde van een toffe dag. Morgen naar Torajaland!

Dinsdag 21 april Makassar - Rantepao

Vandaag een lange reisdag van ruim 8 uur. Net een werkdag zeg maar....
Braaf in de auto met Houdin. Als we aankomen stortregent het voor de verandering... 
Advies van Houdin is om in het restaurantje 20 m.  verderop te gaan eten, dus gewapend  met een hotelparaplu gaan we daarheen. Het restaurant is leeg en lijkt net een kantine, hmm. We gaan toch maar zitten maar ze hebben niet wat we willen dus gaan we toch maar terug naar het hotel waar we overigens ook de enigen zijn. Het lijkt wel uitgestorven hier!
Als we naar bed gaan merken we dat Rantepao zelf toch niet uitgestorven is, getuige de hoeveelheid knetterende brommers en auto's die voorbij razen, wat een herrie.....morgen vragen we een andere kamer! Welterusten.

xxx T & Y