Trailfinding... The Ventura Mine
Door: Yvonne
Blijf op de hoogte en volg Yvonne
21 November 2013 | Verenigde Staten, Patagonia
Hoi allemaal,
Dinsdag stond er een dagtocht op het programma, een nieuwe route die ze nog niet eerder met gasten hadden gemaakt. Jenny, de vrouw van stalmeester George, had deze route ooit uitgezet en gelukkig was zij ook mee, want sinds een enorme brand in juli was een deel van de route totaal verdwenen! Als herkenning hangen hier normaal gesproken roze strikjes in de bomen maar als de bomen zijn verbrand zijn de roze strikjes natuurlijk ook weg!
Het werd dus een heel avontuurlijke tocht met veel kruip-door/sluip-door stukken. Gelukkig had Jenny haar kapmes bij zich om takken af te knippen en Laurie knoopte nieuwe roze strikjes. Het ging allemaal echt dwars door de wildernis, hele stijle stukken, soms vol stenen of kreupelhout die we zigzaggend moesten nemen....ik zag er écht geen "pad" in, maar het was wel schitterend mooi! Voor de paarden was het een behoorlijk zware tocht, ze hebben zo'n 400 meter moeten klimmen en dalen maar mijn MK (Mary-Kate) is werkelijk één bonk spieren!
We hadden lunchpakketjes mee die we hebben verorberd bovenop een bergrichel, gezeten op rotsblokken, terwijl we in de gaten werden gehouden door een helikopter van de Border Patrol die constant op zoek is naar illegale Mexicanen. We zaten zo hoog dat de heli af en toe onder ons vloog. Het was wel irritant want een bosje zoeken om stiekum achter te plassen had niet echt veel zin met die helikopter boven je hoofd.....
Op de terugweg kwamen we nog langs een oude zilvermijn. Het gat in de bergwand leek enorm klein, daar moeten de mensen echt op hun knieën in gewerkt hebben....
Rond 15 uur waren we terug maar toen hadden we totaal bijna 6 uur in het zadel gezeten.
Tibi en ik zijn daarna eerst even naar Patagonia gereden om wat wijn en bier te halen, de ranch heeft geen vergunning dus het is BYO (Bring Your Own) en daarna zijn we nog naar Nogales gegaan om in de Boot Barn, een grote western winkel, rond te snuffelen.
Rond 18 uur staan er lekkere hapjes in The Cantina op de ranch, en daarbij drinkt iedereen dan zijn eigen wijn, bier of andere drank en om 19 uur tikt Jock, de manager, dan tegen zijn glas om het diner aan te kondigen.
En, na het diner gaat iedereen naar bed. Er is hier geen ander vermaak, er is geen TV en dat is eigenlijk gewoon heerlijk!!!!!!
@ Bernadette en Frans: ik dacht al dat jullie ook een mooie reis aan het maken waren! Lijkt me ook geweldig, veel plezier nog!
@Mieke: fijn dat alles goed gaat met Hunter en Monthy. Goed om te horen!
@ Herma en Josee: maak je geen zorgen over mijn vosje, ze doet het geweldig!
Dinsdag stond er een dagtocht op het programma, een nieuwe route die ze nog niet eerder met gasten hadden gemaakt. Jenny, de vrouw van stalmeester George, had deze route ooit uitgezet en gelukkig was zij ook mee, want sinds een enorme brand in juli was een deel van de route totaal verdwenen! Als herkenning hangen hier normaal gesproken roze strikjes in de bomen maar als de bomen zijn verbrand zijn de roze strikjes natuurlijk ook weg!
Het werd dus een heel avontuurlijke tocht met veel kruip-door/sluip-door stukken. Gelukkig had Jenny haar kapmes bij zich om takken af te knippen en Laurie knoopte nieuwe roze strikjes. Het ging allemaal echt dwars door de wildernis, hele stijle stukken, soms vol stenen of kreupelhout die we zigzaggend moesten nemen....ik zag er écht geen "pad" in, maar het was wel schitterend mooi! Voor de paarden was het een behoorlijk zware tocht, ze hebben zo'n 400 meter moeten klimmen en dalen maar mijn MK (Mary-Kate) is werkelijk één bonk spieren!
We hadden lunchpakketjes mee die we hebben verorberd bovenop een bergrichel, gezeten op rotsblokken, terwijl we in de gaten werden gehouden door een helikopter van de Border Patrol die constant op zoek is naar illegale Mexicanen. We zaten zo hoog dat de heli af en toe onder ons vloog. Het was wel irritant want een bosje zoeken om stiekum achter te plassen had niet echt veel zin met die helikopter boven je hoofd.....
Op de terugweg kwamen we nog langs een oude zilvermijn. Het gat in de bergwand leek enorm klein, daar moeten de mensen echt op hun knieën in gewerkt hebben....
Rond 15 uur waren we terug maar toen hadden we totaal bijna 6 uur in het zadel gezeten.
Tibi en ik zijn daarna eerst even naar Patagonia gereden om wat wijn en bier te halen, de ranch heeft geen vergunning dus het is BYO (Bring Your Own) en daarna zijn we nog naar Nogales gegaan om in de Boot Barn, een grote western winkel, rond te snuffelen.
Rond 18 uur staan er lekkere hapjes in The Cantina op de ranch, en daarbij drinkt iedereen dan zijn eigen wijn, bier of andere drank en om 19 uur tikt Jock, de manager, dan tegen zijn glas om het diner aan te kondigen.
En, na het diner gaat iedereen naar bed. Er is hier geen ander vermaak, er is geen TV en dat is eigenlijk gewoon heerlijk!!!!!!
@ Bernadette en Frans: ik dacht al dat jullie ook een mooie reis aan het maken waren! Lijkt me ook geweldig, veel plezier nog!
@Mieke: fijn dat alles goed gaat met Hunter en Monthy. Goed om te horen!
@ Herma en Josee: maak je geen zorgen over mijn vosje, ze doet het geweldig!
-
21 November 2013 - 20:20
Josée:
Yvonne,
Gewoon plassen, heeft die piloot ook eens een goeie dag :-) -
21 November 2013 - 20:34
Bertine:
Hi Yvonne,
Gisteren heb ik Hunti gepoetst voorzien van een hk behandeling en een rondje gewandeld en deels gerend.
Groet, bertine en hoefje van hunt -
23 November 2013 - 14:39
Annelies:
Hoi Tibi en Yvonne,
Wist niet dat jullie in de USA waren. Leuk om jullie reisverslag te lezen.
Wij wensen jullie nog een fijne vakantie.
Groeten uit Zuidwolde,
Johan, Annelies, Lisa en Susanne
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
