911 EMERGENCY !!!
Door: Yvonne
Blijf op de hoogte en volg Yvonne
28 November 2012 | Verenigde Staten, Tucson
Ik ben gisteren met alle Amerikaanse toeters en bellen afgevoerd naar het ziekenhuis en lig nu me héél erg zielig te voelen met 14 hechtingen in mijn been....
Ik ben van het paard afgeflikkerd, niet dat dat zo erg was, maar ik heb er een trap bij nagekregen, ik lag open tot op het bot. Aan die val zelf heb ik alleen een paar piepkleine schaafwondjes over gehouden, maar ik ben er helemaal klaar mee, met paardrijden. Alleen nog met mijn liefste Hunter en daarna is het afgelopen!
We waren op een dagtocht, ik reed op mijn Plaatselijke Biertje Modelo en we waren weer bijna thuis. Ik droomde al van een douche, mijn lavendelgeurige bodylotion en een wijntje, toen Modelo tijdens de laatste gelop van het pad sprong en wild tussen de cactussen door laveerde, ik hing eerst scheef naar links, kon herstellen, toen scheef naar rechts enzovoorts. Hij stopte niet meer en uiteindelijk ging ik. En hij was de hele dag echt heel braaf geweest.... ik snap er echt níks van.
Ik dacht ook eerst dat het allemaal wel meeviel. Kon gelijk opstaan maar zag toen dat er enorm veel bloed uit mijn broekspijp stroomde. Het was echt een misselijkmakend enorm gat....heb m'n broekspijp weer gauw laten zakken!!
Dus 911 gebeld. En mezelf in het stof laten zakken, met m'n been omhoog. Arme Tibi had helemaal de krampen van mijn been omhoog houden tot de hulpdiensten met gillende sirenes arriveerden: ambulance én brandweer...En hup, mijn dure rijbroek werd aan flarden geknipt, wel met de nodige excuses, maar toch. Ik had het gevoel dat ik in een slechte film was beland. Er was vroeger zo'n serie over 911 op de tv in Nederland, daar knipten ze ook hele garderobes aan flarden. En je had het gezicht van de wrangler moeten zien, volgens mij ging ie bijna over zijn nek! Echt stoer was hij in ieder geval niet meer met die vertrokken kop. In de ambulance heb ik morfine gekregen, dat was wel weer lekker eigenlijk en zo ben ik afgevoerd naar het traumacentrum. Een gewoon ziekenhuis was dichterbij, maar deze wond was te ernstig. Kan je nagaan....
En daar heb ik de nodige uurtjes doorgebracht, ze hebben me minstens 80 keer gevraagd hoe ik heet, 100 x of ik andere ziektes heb, 110 keer of allergisch ben voor medicijnen en mijn bloeddruk is minstens 120 keer opgenomen. Na de rontgenfoto's (nee, geen broken bones) heb ik nog zo'n lekker morfineshot gehad en heel veel gemene prikken in mijn been. Toen hebben ze de boel fris uitgewassen (....) en dichtgenaaid met 7 grote en 7 kleinere hechtingen. En daar zit ik dan nu. Einde van de spannende verhalen dus. Tenzij Tibi binnenkort nog wat te melden heeft?!
Groeten, Yvonne
Ik ben van het paard afgeflikkerd, niet dat dat zo erg was, maar ik heb er een trap bij nagekregen, ik lag open tot op het bot. Aan die val zelf heb ik alleen een paar piepkleine schaafwondjes over gehouden, maar ik ben er helemaal klaar mee, met paardrijden. Alleen nog met mijn liefste Hunter en daarna is het afgelopen!
We waren op een dagtocht, ik reed op mijn Plaatselijke Biertje Modelo en we waren weer bijna thuis. Ik droomde al van een douche, mijn lavendelgeurige bodylotion en een wijntje, toen Modelo tijdens de laatste gelop van het pad sprong en wild tussen de cactussen door laveerde, ik hing eerst scheef naar links, kon herstellen, toen scheef naar rechts enzovoorts. Hij stopte niet meer en uiteindelijk ging ik. En hij was de hele dag echt heel braaf geweest.... ik snap er echt níks van.
Ik dacht ook eerst dat het allemaal wel meeviel. Kon gelijk opstaan maar zag toen dat er enorm veel bloed uit mijn broekspijp stroomde. Het was echt een misselijkmakend enorm gat....heb m'n broekspijp weer gauw laten zakken!!
Dus 911 gebeld. En mezelf in het stof laten zakken, met m'n been omhoog. Arme Tibi had helemaal de krampen van mijn been omhoog houden tot de hulpdiensten met gillende sirenes arriveerden: ambulance én brandweer...En hup, mijn dure rijbroek werd aan flarden geknipt, wel met de nodige excuses, maar toch. Ik had het gevoel dat ik in een slechte film was beland. Er was vroeger zo'n serie over 911 op de tv in Nederland, daar knipten ze ook hele garderobes aan flarden. En je had het gezicht van de wrangler moeten zien, volgens mij ging ie bijna over zijn nek! Echt stoer was hij in ieder geval niet meer met die vertrokken kop. In de ambulance heb ik morfine gekregen, dat was wel weer lekker eigenlijk en zo ben ik afgevoerd naar het traumacentrum. Een gewoon ziekenhuis was dichterbij, maar deze wond was te ernstig. Kan je nagaan....
En daar heb ik de nodige uurtjes doorgebracht, ze hebben me minstens 80 keer gevraagd hoe ik heet, 100 x of ik andere ziektes heb, 110 keer of allergisch ben voor medicijnen en mijn bloeddruk is minstens 120 keer opgenomen. Na de rontgenfoto's (nee, geen broken bones) heb ik nog zo'n lekker morfineshot gehad en heel veel gemene prikken in mijn been. Toen hebben ze de boel fris uitgewassen (....) en dichtgenaaid met 7 grote en 7 kleinere hechtingen. En daar zit ik dan nu. Einde van de spannende verhalen dus. Tenzij Tibi binnenkort nog wat te melden heeft?!
Groeten, Yvonne
-
28 November 2012 - 23:06
Jose:
Jee, Yvonne,
Gatsie wat een naar verhaal! Heel veel beterschap.
Knuffel, Jose -
28 November 2012 - 23:18
Bertine:
Hi Yvonne,
Wat verschrikkelijk balen! Ik hoop dat je snel weer het ziekenhuis uit mag. Vandaag een heerlijk ritje op je liefste Hunti gemaakt. Veel gestapt en een paar korte galopjes. Hunti liep vandaag prima, maar ze wilde niet te ver, want elk pad richting stal wilde ze in. Op de terugweg kwamen we een grote tractor met aanhanger voorzien van een slang met een zuiger (om blaadjes op te zuigen). Hunt vond dat wel een eng geheel, maar je, ze moest er langs om naar stal te kunnen dus dat heeft ze toch maar gedaan.
Van harte beterschap!
groet,
Bertine -
28 November 2012 - 23:23
Brigitta:
Heel veel beterschap. Ben blii dat je geen foto met dit bericht meestuurde van de wond.
groetjes aan Tibi.
Knuffel van mij !!!;-)
-
28 November 2012 - 23:44
Cor:
Tjeses, hoe krijg je het voor elkaar!
Lees ik ook weer es je berichtjes, heb je dat weer.
En ik maar denken dat als er iemand van het paard zou vallen, het Tibi zou zijn. (sorry Tibi ;-) )
Wel jaloers op die morfine, dat dan wel! Verder sterkte met het poot.
Enne als je nog naar je nieuwe huis terug gaat, kun je dr wel uitgebreid van genieten nu.
Hou je taai, sterkte ook voor Tibi en ik kom snel je littekenring bekijken zodra jullie weer hier zijn.
Groeten, Cor -
29 November 2012 - 09:11
Marie-christine:
Tjee, is me dat schrikken, het lijkt wel of ik ook in die slechte film terecht ben gekomen...
Dat je niet bent flauw gevallen, ik had daar niet bij moeten staan, want ik was dus van mijn stokkie gegaan....
Gelukkig dat Tibi bij je was, moet er niet aan denken wat er anders allemal gebeurd was.
Heel veel beterschap en hopelijk toch nog wat genieten.
Liefs en een beterschapsknuffel van ons xxxxxxx
-
29 November 2012 - 10:28
Aletta Van Der Veen:
Jemig Yvonne. Wat een akelig verhaal zeg! Heel veel beterschap! Tja en dan vraag ik me af waar ik nu aan ben begonnen als ik dit zo lees. voorzichtigheid is geboden, maar dan nog. Rij zelf sinds kort op een Ijslander ( waar de eigenaar zelf vanaf gekukeld is) en heb verder nog 1x per week les. Zit jij met een gewonde poot en loopt mijn buurvrouw ( ook van het paard gevallen) met haar arm in een sling.( dubbele breuk) Aj aj Wordt toch altijd wat angstig van zulke verhalen. Heel veel sterkte en toch nog een hele leuke tijd en wordt het nu verplicht rusten! Dikke knuffel, Aletta -
29 November 2012 - 11:16
Henriëtte:
Lieve Yvonne,
Dat is schrikken.Ook van jouw opmerking 'ik heb het helemaal gehad met paardrijden'! Zo'n opmerking... van jou!?!! Maar ik weet dat jij je niet snel uit het veld laat slaan, dus waarschijnlijk (hopelijk!) voel je je nu al weer wat beter. Sterkte! Ik hoop dat je toch nog kunt genieten van de vakantie, als is het maar van je morfineroesje. ;-) Henriëtte -
29 November 2012 - 12:18
Peggy:
Hoi Yvonne,
Wat een zepert zeg! Toen ik de aankondiging las zei ik tegen Peter die is zeker van haar paard gevallen en helaas ja hoor! Nu maar wat rustiger aan doen! Kan je straks op je eigen terras zitten? of kan je niet in je eigen huis?
Groetjes,
Peggy -
29 November 2012 - 12:40
Joyce:
Jeetje Yvonne, heb jij weer? Het is jouw jaar wel zeg! Hopen dat het snel 2013 wordt.
Veel sterkte daar in het ziekenhuis. Ik ben benieuwd wanneer ze je laten gaan. Je hebt waarschijnlijk veel kans op infectie met zo'n grote wond. Ze hebben het toch wel mooi gedaan hè?
Ik snap dat je helemaal klaar bent met die Amerikaanse paarden en verlangt naar je eigen Hunter. Nog even volhouden daar en voor later een goede reis naar huis
Groetjes, Joyce -
29 November 2012 - 17:55
Titia:
JEE nou Yvonne,
hoe kon dit zomaar gebeuren !!?
Ik kan me voorstellen dat je nog moet bijkomen van het idee alleen al dát het gebeurd is, laat staan dat je je nu realiseert dat je met een gehecht been in een Amerikaans ziekenhuis ligt.. en al die vreselijkheden qua prikken en hechtigen en zo hebben moeten doorstaan.
Laat je maar heeeel erg goed verwennen, en doe vooral niet stoer.. dat stuk heb je al gedaan.
Oja, en sinds ik me in trauma's heb verdiept, weet ik dat je heeeeeeeeel veel moet slapen want dat helpt met verwerken.
heel veel sterkte en beterschap van mij én van Jugueton, die zich verheugt je een keer te ontmoeten, als je weer in Nederland bent
Titia
-
29 November 2012 - 19:27
Sandra:
He, wat is dit nu??
Ik reageer net op je vorige bericht en nu dit!
Ik hoop dat het snel goed gaat met je.
Heel veel sterkte en een knuffel van zuster Sandra -
29 November 2012 - 21:07
Bart:
Jeetje wat gemeen van zo'n Amerikaans paard: eerst er met jou vandoor gaan tussen de cactussen, je eraf gooien en dan nog natrappen ook. Meteen naar de slager met die Modelo! Leek de behandeling in het ziekenhuis een beetje op wat we kennen van ER? En leek de dokter op George Clooney? Zo ja, dan viel het nog een beetje mee. Maar verder balen natuurlijk, ik leef met je mee (en nu weet ik ook weer waarom ik nog nooit van mijn leven op een paard ben gaan zitten ...) Veel sterkte, hou je taai!Geluk bij een ongeluk: ik las onlangs dat Chardonnay goed is voor de aanmaak van rode bloedcellen. Alleen of het waar is: het was een artikel van ene professor D. Stapel. Tot gauw, Bart -
29 November 2012 - 21:42
Josee:
Oooooooh Yvonne, wat een verhaal. Je hebt in ieder geval iets om te vertellen. Het nieuws kregen Herma en ik van Henriette. Inmiddels zingt het natuurlijk al rond op het werk. Arme Yvonne. Dit is nu de 2e keer dit jaar dat je ergens van afgedonderd bent, 3x is scheepsrecht doen we niet aan ok? Ben wel benieuwd hoe je nu je dagen gaat indelen. Genoeg boeken en films bij je hoop ik? of zijn er nog leuke cowboys die je gezelschap kunnen houden :-)
Nou meid, zet um op en ik zie je in iedere geval de dinsdag voor kerst.
Misschien kan je het menu vast gaan bedenken?
xx -
29 November 2012 - 21:43
Josee:
Dinsdag moet zijn zaterdag natuurlijk.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
