Zolang het maar geen feestdag is, is het feest!

We zijn terug in Havana, waar ik mezelf niet hoor typen vanwege de band die achter mij de sterren van de hemel speelt!

Maar goed, we beginnen in Baracoa, waar we onze dag moesten vullen met iets anders dan het bedwingen van de Tafelberg El Yunque.
Uiteindelijk besloten om naar het strand te gaan, naar Manglito Beach, een aanrader van iemand van het hotel. Het was eventjes rijden, maar toen waren we er dan toch. Een heel duidelijk bord (een bijzonderheid dus!) en een heel klein vies strandje. Het strand was weggeslagen tijdens de cyclonen, en wat er van over was lag vol met brokken koraal, hout en andere troep. Het hele dorp, ongeveer 5 huizen, liep gelijk uit om ons cacao, cacaoboter en andere zaken te proberen te verkopen, of om ons zeep, t-shirts of pennen te ontfutselen. Ook konden ze wel een kreeft voor ons klaarmaken of een visje, met rijst en zo, voor slechts 8 CUC (iets minder dan 8 euro, duur dus!!). Alles was mogelijk op dit, volgens hun, prachtige stille strand. Ze wilden ook wel een stukje strand voor ons schoonmaken. Nou ja, we wisten dus niet hoe snel we weer weg moesten komen en zijn vervolgens maar in het zwembad van het hotel gaan liggen totdat het een beetje koud werd!

's Avonds hebben we ons dolletjes vermaakt in het nachtleven van Baracoa, in en rondom het Casa de Trova. The Place To Be in alle steden, maar vooral in Baracoa. We zaten aan tafel met een stelletje hitsige Argentijnse meiden die zich graag door elke loslopende Cubaan lieten verleiden tot minstens een dansje, en hebben bijzonder genoten van een dronken Cubaan die volkomen gelukzalig met zijn fles rum danste, terwijl zijn besnorde moeder hem overal achterna rende en voor van alles en nog wat uitschold. Helaas had ik mijn filmcamera net op dat moment niet bij me.....!

De volgende ochtend teruggereden naar Santiago de Cuba, wat helemaal supergezellig was nu alle feestdagen voorbij zijn. Muziek, dans, ja, allemaal helemaal volgens de boekjes!! Bijzonder genoten op het dak van Casa Granda en later nog op het terras met een een geweldige band.
Ook Jezus, waar we wederom logeerden, hebben we helemaal gelukkig gemaakt met 15 liter benzine. Tibi had per ongeluk de auto volgetankt, terwijl hij de volgende dag leeg ingeleverd moest worden. Volgens oude Roemeense technieken hebben ze de benzine eruit getapt en Jezus wist van gekkigheid niet hoe hij ons moest bedanken. We kregen koffie, en toen klopte hij weer aan met ijs (echt bijzonder lekker amandelijs), de garagekosten voor het parkeren heeft hij niet meer in rekening gebracht en hij heeft vanmorgen met veel plezier om 6.15 onze eieren staan bakken!

En vanmorgen hebben we dan toch ons autootje, na een uur wachten, zonder problemen ingeleverd en hebben wij de 'Last Waiting Room' (??!!) betreden om te wachten op de vlucht naar Havana, waar we heelhuids zijn gearriveerd. We zullen dus nog wel eens vaker in een Waitingroom terechtkomen, dus dit bleek toch niet de 'last one' te zijn, gelukkig!

Havana blijft toch een heerlijke stad, hier is echt overal iets te beleven. Vandaag hebben we op de valreep gegeten in een Paladar, een restaurantje bij iemand thuis. Erg leuk, piepklein, en een gekke buurvrouw heeft de hele tijd op haar balkon staan gluren bij de buren.... waar wij dus rustig proberden te genieten van ons eten.

Morgen gaan we nog voor een paar dagen naar het Bounty eiland Cayo Levisa. Geen idee of ze daar internet hebben. Jullie merken het vanzelf.

Tot de volgende keer!