Hijgen, zweten en verwennerij

Terug uit de jungle en alle spierpijn en zweet weg laten masseren in een goddelijke Spa met de treffende naam Oasis, hmmmm.
Maar goed, eerst Mr Sunny en de trekking.
Om 9.30 hebben we ons vervoegd bij Mr Sunny die zich het vuur uit zijn sloffen liep want het was druk in zijn restaurant. Dus of we eerst nog maar even op de markt wilden gaan kijken. Het was een speciale markt, want voor de Lisu, een bergstam uit Birma, is het de 17e Oud en Nieuw. Dus iedereen wil spullen kopen, lekker kunnen koken en zich mooi uit kunnen dossen. Op de markt was dan ook werkelijk alles te koop; spiegels, strijkijzers, levende vissen en brokken vlees, allerlei kleding, mobiele telefoons en lekkere hapjes, speelgoed, fruit....enzovoorts. Veel mensen waren in traditionele kleding en het was inderdaad de moeite waard.
Tegen half 11 zijn we vertrokken met de pick-up truck van een vriend. Die vriend kauwde flink tabak en had daardoor bloedrooie lippen en tanden, hij leek wel ziek! Brrr. Na ongeveer 20 minuutjes werden we afgezet en zijn we aan de wandel gegaan met Mr Sunny. En het was heet, en het was bergachting, dus omhoog-omhoog-omhoog en dan weer omlaag, maar vervolgens weer omhoog en omlaag en omhoog-omhoog-omhoog.
Onderweg kregen we een lekkere lunch en ik had mijn camelbackje op m'n rug met 3 liter water. Die was helemaal op toen we na bijna 5 uur klauteren aankwamen in het bergdorpje waar we zouden overnachten, ook een Lisu-dorp. Alle huisjes/hutten staan op palen. Daaronder scharrelen heel veel varkens, hanen, kippen, honden en een enkele kat in het rond. De varkens en de hanen krijgen af en toe ruzie en dan rent er dus weer eentje gillend dan wel kraaiend voorbij.
Het was er enorm stoffig, echt alles alles alles zat onder het stof, dus wassen had niet veel zin, maar toch maar een beetje wat stof van m'n armen en gezicht proberen te spoelen. Het dorp op zich was behoorlijk rijk. Ze hadden zonnepanelen gekregen van de regering, dus s'avonds hadden ze ongeveer 3 uur lang electriciteit, en ze hadden zelfs een grote schotel en dus een TV.
Die TV stond in 'onze slaapkamer' dus toen wij na het overheerlijke eten ( Sunny is een ware toverkok) maar van armoe naar bed wilden (want de grond was zo hard om op te zitten en alles deed een beetje pijn) zat er een hele familie tv te kijken.
Eerst hebben we met onze electrische tandenborstels de dorpsrust verstoord en daarna zijn we achter iedereen langs geslopen en op onze 3 cm dikke matrasjes gaan liggen. Veel privacy hadden we dus niet, vooral ook omdat Mr Sunny had besloten gezellig naast ons te komen liggen en hij kon flink snurken tussen zijn 2 snijtanden door (meer tanden had ie niet meer boven).
Ondanks mijn angst om midden in de nacht te moeten plassen en het gesnurk van Mr Sunny toch redelijk geslapen. Van tijd tot tijd klonk er een enorm hanenconcert, maar dan kregen ze toch weer door dat het nog lang geen ochtend was en werden ze weer stil. Maar vanaf 6 uur hielden ze niet meer op, het leken er wel 1000..... tjonge wat konden die hanen goed kraaien allemaal.....
Voor ontbijt had Sunny voor ieder een stapel van 7 wentelteefjes gebakken, hij kan niet echt maat houden bij de hoeveelheden eten. De avond daarvoor was er ook al zo veel over.....
Na het ontbijt en een fotosessie met de baas van het dorp gingen we weer op pad. Het was zwaarder dan de dag ervoor, want alles deed nog steeds een beetje zeer...! En het was weer heerlijk heeeeet!!
Na 3 uur waren we terug in Soppong en we kwamen uit precies voor ons eigenste lieve mooie 'Soppong River Inn'. Heerlijk: bier....douchen...meer bier.....zitten..... voetjes omhoog....lezen...!
Het was een schitterende tocht, hoe langer geleden hoe mooier ie wordt! Nee, het was echt mooi, prachtige vergezichten, bamboebossen, lavagesteente, heel afwissend en de moeite zeker waard. Alleen die Sunny...waarschijnlijk hebben wij hem niet voldoende complimenten gemaakt naar zijn mening, dus heeft hij zichzelf maar zeer uitgebreid de hemel in geprezen. Op het irritante af! En hij bleef Tibi maar aaien, waarschijlijk wilde hij weten hoe die harige benen en armen nou aanvoelen, maar Tibi ergerde zich helemaal groen en geel aan al dat geaai.
Maar goed, wij zijn trots op onszelf want we hebben het volbracht.

De volgende dag zijn we vertrokken richting Pai. Pai viel erg tegen, bijzonder toeristisch en we waren blij dat we eerst in Soppong waren blijven hangen. We hebben een rit per olifant gemaakt en toen zijn we meteen weer verder gegaan. Onderweg zijn we onze australische vrienden Chris en Tanya gepasseerd, zij doen de hele Mae Hong Son Loop op de...fiets. Da's pas knap!! Al die haarspeldbochjten, al die pieken....ik moet er niet aan denken, met de auto is het al moeilijk af en toe.
Afgesproken om met hun in een dorp voor Chiang Mai te overnachten, in Ban Pa Poeng (of zoiets). het was een duur resort, gloednieuw, maar heel apart. Gigantische bungalows met een mini-mini-mini badkamertje waar zelfs nog geen spiegel in hing. Zo bizar! In dat mini-mini-mini badkamertje zaten wel een douche en wc (je moest ongeveer op de wc douchen) en een wastafel. Op de spiegel na dus wel compleet.
We hebben 16 flessen bier soldaat gemaakt met Chris, Tanya, en de manager van het geheel, een langharige Thai. Supergezellig.

En nu zitten we weer in Chiang Mai. De auto is zonder butsen en deuken ingeleverd en vanmiddag heb ik me laten pamperen in Oasis Spa. Goddelijk!!!! Daarover volgende keer meer.

Liefs uit Chiang Mai.